Het syndroom van De Quervain is een sterke en aanhoudende pijn in de duim die dagelijkse activiteiten erg moeilijk kan maken. Jonge moeders weten er iets van, maar ook timmerlieden, schilders, tennissers en zelfs sms-enthousiastelingen. Hoe het syndroom van de Quervain, d.w.z. tenosynovitis van de pols, te herkennen en te behandelen?

het syndroom van Quervainis een chronische ontsteking van de peesschede van de pols. Het behoort tot een groep aandoeningen die enthesopathieën worden genoemd, d.w.z. laesies van de peesaanhechtingen aan het bot. Bij het syndroom van de Quervain betreft de ontsteking de peesmantels van de korte extensor van de duim en de lange abductor van de duim. De pijn treedt op wanneer de duim wordt gestrekt en ontvoerd en stra alt uit naar de onderarm, wat de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloedt. Basisactiviteiten zoals tanden poetsen en knopen dichtknopen kunnen erg pijnlijk zijn.

de Quervain-syndroom: oorzaken

Deze ziekte komt vier keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In de volksmond wordt het syndroom van de Quervain ook wel "moederduim" genoemd. Vrouwen die baby's vaak en herhaaldelijk optillen, belasten hun polsen. Daarnaast voeren ze andere ongunstige activiteiten uit, zoals handen wassen. Overbelasting lijkt de oorzaak te zijn van ontsteking van de peesschede, hoewel de etiologie van deze ziekte niet volledig wordt begrepen. We komen het tegen bij mensen die werk verrichten met eentonig buigen en strekken van de duim, bijvoorbeeld timmerlieden of schilders. Ook muzikanten - bijvoorbeeld pianisten - klagen over pijn in de duim. Het team van De Quervain kan sporters (voornamelijk tennissers), computergrafisch ontwerpers en mensen die vaak sms'en met de duim van een hand die tegelijkertijd de telefoon vasthouden. Als de beweging zich herha alt, raakt deze overbelast, wat resulteert in een ontsteking van de peesmantel. Er zijn andere redenen voor het syndroom van de Quervain:

  • polsblessure, voornamelijk littekenvorming op de peesschede
  • botveranderingen, ook als gevolg van trauma, binnen de distale epifyse van de radius
  • ontstekingsproces, bijv. veroorzaakt door reumatoïde artritis (RA) die leidt tot post-inflammatoire verklevingen

Diagnose van tenosynovitis pols

Kenmerkend voor het syndroom van de Quervain is de zg symptoomFinkelstein. Een patiënt die met pijn aan de duim naar de dokter komt, moet worden gevraagd de volgende beweging uit te voeren: buig de duim en buig de resterende vingers erover (vuist met duim in het midden), kantel vervolgens de hand naar de elleboog (naar buiten). Als er op dit punt pijn is, is dit zeer waarschijnlijk het syndroom van de Quervain. Er is ook een hoorbaar kraken dat soms kan worden gehoord tijdens deze beweging, die doet denken aan lopen op sneeuw. Het is het gevolg van het feit dat de ontsteking van de peesschede het moeilijk maakt voor de pezen om erin te glijden. Een extra bevestiging van de diagnose is de rode en gezwollen huid over de pezen van de extensor en duimabductor (maar dit symptoom hoeft niet voor te komen). Bovendien kan de patiënt het volgende voelen:

  • springpezen over het processus styloïd van het radiale bot (d.w.z. aan de basis van de duim) en tactiele pijn op deze plaats (wanneer het ontstekingsproces ook de zenuwen aantast)
  • pijn tijdens het "O.K."-gebaar (duim omhoog)
  • algemene hyperalgesie van het polsgebied
  • spierzwakte, mobiliteit en efficiëntie van de hand
  • probleem met grijpen, handen klemmen

Behandeling van het syndroom van de Quervain

Wanneer we de beschreven pijn in de duim en pols ervaren, is het eerste instinct om de zieke hand te gaan redden, koele kompressen aan te brengen of deze te smeren met vrij verkrijgbare zalven (bijvoorbeeld met ketoprofen of diclofenac) en wikkel het met een verband om het iets te verstevigen.

Beperking van beweging op zich kan alleen maar leiden tot spierzwakte en toenemende pijn, en uiteindelijk tot de vorming van contracturen. Daarom zal de ziekte van de Quervain alleen niet worden genezen door het vermijden van het verplaatsen van de zieke duim.

Vaak helpen deze huismiddeltjes. Als de pijn echter na een paar dagen aanhoudt, moet u uw arts raadplegen. Een specialist (orthopedist, reumatoloog of zelfs huisarts) kan bij twijfel over de diagnose een echo laten maken. Het moet ook ziekten uitsluiten (röntgenfoto's helpen, aangezien het syndroom van de Quervain zelf geen duidelijk röntgenbeeld geeft) ziekten met vergelijkbare symptomen, zoals het syndroom van Wartenberg, het grensoverschrijdende syndroom of artrose van de duim. Bij de behandeling van het syndroom van de Quervain worden injecties met corticosteroïden (de zogenaamde blokkade) gebruikt om de ontwikkeling van ontstekingen te stoppen en pijn te verminderen. Bovendien moet de patiënt activiteiten vermijden die de pijn verergeren; zware dingen grijpen, je vuisten ballen. Soms is dit voldoende om het syndroom van de Quervain te genezen.

Belangrijk

Goede resultaten bij de behandeling van het syndroomQuervaina brengt revalidatie - pijnstillende en ontstekingsremmende behandelingen, zoals cryotherapie, iontoforese en centrifugale baden. Ook versnellende en regenererende behandelingen zoals magnetische velden, lasertherapie en ultrageluid zijn gunstig. Na een periode van acute pijn worden zachte oefeningen onder toezicht van een fysiotherapeut aanbevolen. Het is de moeite waard om geïnteresseerd te raken in kinesiotaping, d.w.z. de recent modieuze dynamische taping.

Operatie - als niets anders helpt

Af en toe blijven de symptomen van het syndroom van de Quervain echter terugkeren. Dan kan blijken dat chirurgie de enige oplossing is. Het bestaat uit het doorsnijden van de ontstoken peesschede. Hierdoor komen de pezen vrij en kunnen ze vrij glijden. Ook eventuele post-inflammatoire verklevingen worden tijdens de operatie verwijderd. Na de herstelperiode is het de moeite waard om te overwegen om je leefgewoonten aan te passen en bijvoorbeeld te leren om op een andere manier te werken zodat het probleem niet terugkeert.

Over de auteur src="kregoslup-kosci-stawy/6171270/zesp_de_quervaina-_czyli_bolesny_kciuk_matki_2.JPG.webp" />Marta UlerEen journalist gespecialiseerd in gezondheid, schoonheid en psychologie. Ook is zij van opleiding diëtist. Haar interesses zijn geneeskunde, kruidengeneeskunde, yoga, vegetarische keuken en katten. Ik ben een moeder van twee jongens - een 10-jarige en een 6-jarige.

Lees meer artikelen van deze auteur