Urineonderzoek is een van de basistests tijdens de zwangerschap. Zwangere vrouwen moeten ten minste 7 keer urineonderzoek uitvoeren. Het omvat het beoordelen van het urinemonster op zijn fysieke en biochemische kenmerken. Welke informatie geeft het resultaat van een urinezwangerschapstest? Hoe het te interpreteren?

Zwangerschaps-urinetestwordt meestal elke maand door de arts besteld. Waarom zo vaak? Omdat de veranderingen die erin voorkomen, kunnen wijzen op ziekten die gevaarlijk zijn of complicaties veroorzaken tijdens de zwangerschap.

Urinetest tijdens de zwangerschap: interpretatie van de resultaten door de arts

Uw arts zal tijdens het bekijken van de resultaten goed op drie dingen letten: urine op suiker, eiwit en tekenen van urineweginfectie (hoog aantal witte bloedcellen). De detectie van suiker in de urine vereist verificatie voor diabetes. Hogere eiwitwaarden kunnen optreden bij urineweginfectie, nierziekte of ernstige zwangerschapshypertensie (zwangerschapsvergiftiging). En een verhoogd aantal leukocyten is een teken van urineweginfectie, die asymptomatisch kan zijn. Indien onbehandeld, kan een asymptomatische infectie een risico vormen voor de zwangerschap, daarom zal uw arts elke maand een algemene urinetest uitvoeren om u te helpen deze effectief te bestrijden als ze worden gevonden.

Urinetest tijdens de zwangerschap: interpretatie van het resultaat

  • Kleuren

Norm: lichtgele kleur

Rode of bloederige kleur duidt op het binnendringen van rode bloedcellen in de urinewegen (bijv. bij ernstige nierbeschadiging, bij hemorragische diathese of door de aanwezigheid van stenen in de urinewegen).

Bruin geeft de aanwezigheid van bilirubine aan

  • Transparantie

Standaard: helder, helder

Vers uitgeplaste urine is helder en wordt dan troebel. Urine is vanaf het begin troebel bij etterende ontstekingen van de urinewegen en bij sommige vormen van nefrolithiasis.

  • Reactie (pH)

Norm: zuur, d.w.z. ca. 5,5 pH (in het bereik van 4,5-7,8)

Aanhoudende alkalische reactie kan wijzen op een verminderd vermogen van de nier om urine te verzuren, infectie van de urinewegen met bacteriën die ammoniak afbreken, of nierstenen.

  • Dichtheid (soortelijk gewicht)

Norm: 1.023-1.035 g / cm3

Het soortelijk gewicht van de urine mag niet in de buurt komen van dat van water (1 g / cm3), omdat dit kan duiden op verlies van een zeer belangrijke functie van de nier, namelijk het concentreren van de urine. Het is vaak het eerste symptoom dat erop wijst dat nierfalen begint.

  • Bacterie

Norm: mag niet aanwezig zijn

De aanwezigheid van bacteriën in de urine kan wijzen op een nier- of urineweginfectie. Maar het is niet voldoende bewijs van infectie, aangezien de bacteriën afkomstig kunnen zijn van de huid of slijmvliezen van intieme delen (als er geen adequate hygiëne is gevolgd bij het verzamelen van een urinemonster). Als bacteriën worden gevonden, moet een urinekweek worden uitgevoerd. Alleen het resultaat van deze test laat zien of het urinemonster bacteriën bevat, in welke hoeveelheid, welke soort en voor welke antibiotica vatbaar is.

  • Eiwit

Norm: mag niet aanwezig zijn

In de urine van gezonde mensen worden kleine hoeveelheden eiwit uitgescheiden (tot 100 mg per dag). Proteïnurie is de uitscheiding van meer dan 150 mg eiwit in de urine per dag, maar tijdens de zwangerschap kan dit oplopen tot 200 mg per dag. Eiwit in de urine kan verschijnen tijdens hoge koorts, onder invloed van intense lichamelijke inspanning of bevriezing, maar wordt meestal veroorzaakt door ziekten van de urinewegen Opmerking: detectie van eiwit in de urine van een zwangere vrouw kan wijzen op gestosis (zwangerschap vergiftiging)

  • Suiker (glucose)

Norm: mag niet aanwezig zijn

Het resultaat kan in getallen worden weergegeven, bijv. 50 mg / l (hoe hoger het getal, hoe meer glucose) of in plussen - hoe groter het aantal plussen, hoe groter de hoeveelheid glucose. Als er suiker in uw urine zit, heeft u een bloedtest nodig voor diabetes - een glucosebelastingstest.

  • Bilirubine

Norm: totaal bilirubine: minder dan 1,1 mg/dl; Geconjugeerd bilirubine: minder dan 0,3 mg/dL

Tijdens de zwangerschap betekent een toename van het totale bilirubine niet per se iets verontrustends. Aan de andere kant wijst een toename van de concentratie van gebonden bilirubine op leverproblemen, het kan bijvoorbeeld cholestase betekenen.

  • Erytrocyten

Norm: niet meer dan 3 in het gezichtsveld

De aanwezigheid van erytrocyten (rode bloedcellen) in de urine wordt hematurie (als er weinig zijn) of hematurie genoemd. Hematurie is, net als proteïnurie, een veel voorkomend symptoom van urinewegaandoeningen. De bron van hematurie of hematurie kan schade aan zowel de nier als elk deel van de urinewegen zijn. De meest voorkomende oorzaak zijn nierstenen, vooral een aanval van nierkoliek. De aanwezigheid van meer dan 10 bloedcellen in het gezichtsveld kan wijzen op bloedstollingsstoornissen, circulatiefalen, levercirrose.

  • Leukocyten

Norm: niet meer dan 5 in het gezichtsveld

Als er meer leukocyten (witte bloedcellen) in het gezichtsveld zijn, duidt dit meestal op een bacteriële infectie van de urinewegen of de nieren.

Welke zwangerschapstesten zijn verplicht

Belangrijk

Urinetest tijdens de zwangerschap: hoe het monster correct te krijgen

Het meest waardevol is de test van het urinemonster van de eerste ochtendmictie (urination) en de zogenaamde de middelste urinestraal en na grondig wassen van het gebied rond de mond van de urethra. Het urinemonster kan het beste worden opgevangen in een speciaal daarvoor ontworpen container (te koop bij de apotheek), en tot slot in een andere, goed gewassen container met een luchtdichte sluiting. Het urinemonster moet binnen twee uur na afname worden getest.

"M jak mama" maandelijks

Categorie:

Zwangerschapsonderzoeken