Anticoagulans uit de groep van vitamine K-antagonisten. Het werkingsmechanisme van geneesmiddelen uit deze groep is het remmen van de synthese van stollingsfactoren: II, VII, IX en X. Hun afwezigheid veroorzaakt remming van de hemostase.

Indicaties voor het gebruik van acenocoumarol

Het belangrijkste doel van het gebruik van orale anticoagulantia is het voorkomen van de vorming van bloedstolsels en het verminderen van het risico op trombo-embolische complicaties.

Vitamine K-antagonisten lossen de gevormde bloedstolsels niet op. De protrombinetijd moet elke dag op hetzelfde tijdstip worden gemeten, zowel vóór aanvang van de behandeling als totdat de stollingsparameters zijn gestabiliseerd.

Dosering van acenocoumarol

Acenocoumarol moet eenmaal per dag op hetzelfde tijdstip worden ingenomen.

Dosering wordt individueel bepaald op basis van protrombinetijd INR (International Normalized Ratio) bepalingen.

Als deze verhouding binnen het normale bereik ligt (tussen 0,8-1,2), kan de toediening van de vitamine K-antagonist worden gestart met een oplaaddosis van 6 mg per dag op de eerste dag, gevolgd door een dosis van 4 mg per dag

Een oplaaddosis is niet nodig voor mensen met een gezond lichaamsgewicht en de behandeling kan worden gestart met een dosis van 2 tot 4 mg per dag.

De onderhoudsdosis wordt ook bepaald op basis van een zorgvuldige analyse van de INR-testresultaten, die de patiënt één of twee keer per maand na stabilisatie dient te controleren. Alleen een nauwgezette bepaling van de INR maakt het mogelijk een geschikte dosis te kiezen die is aangepast aan de ziekte, klinische indicaties en de reactie van de patiënt op acenocoumarol. De gebruikelijke onderhoudsdosering ligt tussen 1 en 8 mg per dag.

Bij patiënten met een hoog risico (bijv. na een myocardinfarct) is het noodzakelijk om de dosis geleidelijk af te bouwen vanwege het risico op "rebound-stolsels". Bij de overige patiënten is het niet nodig om de dosis geleidelijk te verlagen.

Als u de vorige dag een dosis bent vergeten, verdubbel dan de dosis niet, maar het kan nodig zijn om een ​​arts te raadplegen.

Acenocoumarol kan bij kinderen worden gebruikt, maar er moet extra voorzichtigheid in acht worden genomen en de INR moet vaker worden gemeten. Bij ouderen kan een verlaging van de dosering nodig zijn.

Contra-indicaties voorhet gebruik van acenocoumarol

Acenocoumarol is niet bedoeld voor:

  • zwangere mensen,
  • mensen met een hemorragische diathese,
  • mensen vóór procedures (verhoogd risico op bloedingen),
  • mensen met een maagzweer,
  • mensen met nierinsufficiëntie,
  • mensen met ernstige hypertensie

Wees vooral voorzichtig:

  • in het geval van aandoeningen van het spijsverteringskanaal die de absorptie van acenocoumarol kunnen beïnvloeden,
  • bij mensen die verdacht worden van proteïne C- of S-deficiëntie,
  • in het geval van intramusculaire injecties die hematomen kunnen veroorzaken,
  • bij mensen die borstvoeding geven, geef uw baby profylactisch vitamine K.

Acenocoumarol en dieet

Patiënten moeten worden geïnformeerd over de noodzaak om een ​​goed dieet te volgen met een beperkte hoeveelheid vitamine K-producten die de effecten van acenocoumarol verzwakken.

De volgende producten moeten worden beperkt:

  • kruisbloemige groenten,
  • sla,
  • spinazie,
  • witlof,
  • boerenkool,
  • rauwe peterselie,
  • perziken

Ook producten zoals:

mogen niet in grote hoeveelheden worden geconsumeerd:
  • avocado,
  • lever
  • of sojabonen.

Interactie met andere geneeskrachtige stoffen

De lijst met stoffen die een wisselwerking hebben met acenocoumarol is erg lang, dus het is uiterst belangrijk om uw arts op de hoogte te stellen van alle medicijnen die u gebruikt (voedingssupplementen, vrij verkrijgbare medicijnen en medicijnen die zijn voorgeschreven door andere artsen)

Deze interacties kunnen leiden tot een afname van het effect van acenocoumarol en trombo-embolische complicaties, evenals de concentratie ervan in het lichaam verhogen, waardoor het risico op bloedingen toeneemt.

Het antistollingseffect van acenocoumarol wordt sterker:

    allopurinol,
  • anabole steroïden,
  • androgenen,
  • anti-aritmica (bijv. amiodaron, kinidine),
  • breedspectrumantibiotica (bijv. amoxicilline),
  • macrolide antibiotica,
  • erytromycine,
  • claritromycine,
  • chinolonen (bijv. ciprofloxacine, norfloxacine, ofloxacine),
  • tetracyclines,
  • neomycine,
  • chlooramfenicol,
  • fibraten (bijv. clofibrinezuur, zijn derivaten en structurele analogen, bijv. fenofibraat, gemfibrozil),
    • disulfiram,
  • glucagon,
  • geneesmiddelen met een antagonistisch effect op de H2-receptor (bijv. cimetidine),
  • sulfonamiden waaronder co-trimoxazol (sulfamethoxazol en trimethoprim),
  • imidazolderivaten (bijv. metronidazol, inclusief actueel miconazol),
    • paracetamol,
  • orale antidiabetica (bijv. glibenclamide),
  • schildklierhormonen (inclusief dextrothyroxine),
  • statines (bijv. simvastatine, atorvastatine, fluvastatine),
  • SSRI- serotonineheropnameremmers (bijv. citalopram, fluoxetine, sertraline),
    • tramadol,tamoxifen,
  • 5-fluorouracil en zijn derivaten,
  • sulfonylureumderivaten (zoals tolbutamide en chloorpropamide),
  • ethacrynzuur

Geneesmiddelen die de hemostase beïnvloeden, kunnen het antistollingseffect van acenocoumarol versterken en het risico op bloedingen verhogen:

  • heparine (inclusief heparines met laag molecuulgewicht),
  • geneesmiddelen die de bloedplaatjesaggregatie remmen (bijv. dipyridamol, clopidogrel),
  • salicylzuur en zijn derivaten, acetylsalicylzuur,
  • para-aminosalicylzuur,
  • diflunisal, fenylbutazon of andere pyrazolonderivaten (bijv. sulfinpyrazon) en andere niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (inclusief selectieve COX-2-remmers),
  • injectie van hoge doses methylprednisolon

Het antistollingseffect van acenocoumarol verzwakt:

  • aminoglutethimide,
  • geneesmiddelen tegen kanker (azathioprine, 6-mercaptopurine),
  • barbituraten (fenobarbital),
    • carbamazepine,
  • colestyramine
  • griseofulvine,
  • orale anticonceptiva,
  • rifampicine,
  • diuretica van het thiazidetype,
  • plantaardige producten met sint-janskruid (Hypericum perforatum)

Bijwerkingen van acenocoumarol

De ernstigste complicatie van het gebruik van acenocoumarol is het optreden van bloedingen. Dit kunnen duidelijke en zichtbare bloedingen zijn, zoals tandvleesbloedingen, neusbloedingen, blauwe plekken.

U kunt ook meer hevige menstruaties hebben dan normaal, bloeding uit de urinewegen, teerachtige ontlasting of bloederige ontlasting (gastro-intestinale bloeding), bloederig braken, bloeding in de huid, hersenen of ogen.

Andere bijwerkingen zoals braken, misselijkheid of allergische reacties zijn zeldzaam

Categorie:

Gezondheid