Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Het syndroom van Nicolau is een zeldzame complicatie na de intramusculaire toediening van bepaalde medicijnen. Dit is een iatrogene ziekte waarbij de geïnjecteerde stof onbedoeld in het lumen van de slagader terechtkomt. Hoe manifesteert het syndroom van Nicolau zich en hoe wordt het behandeld?

Het syndroom van Nicolauis een voorbeeld van iatrogeen syndroom, een aandoening die ontstaat als gevolg van een verkeerde behandeling. Iatrogene ziekte kan zowel het gevolg zijn van medische fouten als van de benadering van de patiënt door de arts.

Het syndroom van Nicolau kan optreden als een stof te snel, onder te veel druk, te veel of herhaaldelijk op dezelfde plaats wordt geïnjecteerd.

Soms is de zelfsuggestie van de patiënt ontstaan ​​als gevolg van de woorden van de arts, bijvoorbeeld ernstige angst, leidt tot ziektesymptomen. In het geval van het syndroom van Nicolau is de bovengenoemde medische fout de penetratie van een stof (kristallen of suspensie) die intramusculair wordt geïnjecteerd - in de meeste gevallen in de bil, hoewel het gebeurt dat het syndroom van Nicolau optreedt na injectie in het gewricht, onder de huid, en zelfs na sclerotherapie - in het lumen van de slagader

Symptomen van het syndroom van Nicolau

  • hevige pijn op de injectieplaats, en zelfs door de bil of verder in de ledemaat, tijdens of onmiddellijk na injectie van de stof; in lichte gevallen alleen overgevoeligheid van de huid
  • bleke huid - bij injectie in de bil kan bleekheid ook de andere bil en de onderbuik en een of beide onderste ledematen bedekken
  • vernauwing van bloedvaten
  • embolische symptomen: geen puls in de perifere slagaders, in de dorsale slagaders van de voet, knieholte, dijbeen - leidend tot necrose van de voet en het onderbeen
  • afkoeling van het lichaam in het gebied waar de injectie is gedaan
  • blauwe verkleuring van de huid op het injectiegebied, wat een symptoom is van ischemie
  • weefselnecrose
  • bloederige ontlasting
  • hematurie
  • neurologische complicaties zoals heupzenuwverlamming, hevige pijn langs de heupzenuw die uitstra alt naar de onderbuik en het andere onderste lidmaat
  • dwarsbeschadiging van het ruggenmerg - vooral bij kinderen - leidend tot weefselnecrose

Geneesmiddelen die het syndroom van Nicolau kunnen veroorzaken

  • antibiotica zoals penicillines, tetracycline, gentamicine, streptomycine
  • corticosteroïden zoals: dexamethason, parametason
  • antihistaminica, bijv. hydroxyzine
  • niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, bijv. ibuprofen, diclofenac, ketoprofen
  • anti-epileptica en antipsychotica, bijv. chloorpromazine
  • geneesmiddelen die bismut bevatten - bijvoorbeeld gebruikt voor de behandeling vanHelicobacter pylori
  • alfa-interferon
  • buprenorfine
  • hyaluronzuur
  • lokale anesthetica, bijv. lidocaïne
  • vitamines, bijv. vitamine K, vitamine B
  • DTP-vaccin, d.w.z. tegen difterie, tetanus en kinkhoest

Diagnose van het syndroom van Nicolau

Gewoonlijk zijn de kenmerkende symptomen die onmiddellijk na de injectie verschijnen, en vaak ook tijdens de injectie, voldoende om een ​​diagnose te stellen. De bevestiging is:

  • bloedbeeldtest die leukocytose aantoont, d.w.z. een verhoogd aantal witte bloedcellen, maar met normale eosinofielenspiegels
  • magnetische resonantie beeldvorming - toont significante zwelling en ontsteking van de weefsels in het gebied van injectie
  • geen pols in perifere slagaders

Behandeling en prognose voor het syndroom van Nicolau

Het syndroom van Nicolau kan binnen dagen, zelfs uren fataal zijn. Als u vermoedt dat dit is gebeurd, stop dan eerst en indien mogelijk de injectie onmiddellijk en trek de naald uit uw lichaam. De behandeling bestaat uit het verwijderen van necrotische laesies, het toedienen van pijnstillers en steroïde zalven. In het beste geval zal de wond genezen, de littekens blijven bestaan, maar het ledemaat zal volledig functioneel zijn. Gevorderde necrose vereist een operatie, amputatie of transplantatie. Pentoxifylline wordt ook toegediend om de bloedstroom te verhogen en heparine is een anticoagulans. Vaak is het echter nodig om krachtig schokbeheer te implementeren.

Nuttig om te weten

Wat een arts moet onthouden om het syndroom van Nicolau te vermijden

  • steek de naald in het bovenste buitenste kwadrant van de bil
  • de naald moet in lengte worden aangepast aan het gewicht van de patiënt, zodat deze de spier raakt; Voer een aspiratietest uit voordat u begint met de toediening van het geneesmiddel om de juiste naaldpositie te bevestigen
  • In één injectie geven we maximaal 5 ml vloeistof, en als er meer nodig is, moet een tweede injectie op een andere plaats worden gedaan of mag de toedieningsvorm helemaal niet worden opgegeven

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie:

Gezondheid