Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Ik bracht mijn vakantie door in Rome. Zonder kerstvraatzucht, aan tafel zitten, maar met veel indrukken. Er kwam geen einde aan sightseeing en wandelen.
Op 22 december 2010 was het in Warschau min 16 graden. Het vliegtuig taxiet naar de ontdooistand. Het klinkt interessant, dus we kijken door de ramen om niets te missen. Ondertussen bleken de "stand" twee wagons met pijpen te zijn waardoor het vliegtuig met dooivloeistof was gegoten! We stijgen snel op en na 2 uur zijn we op de luchthaven Fiumicino in Rome. Het is 14 graden.
Later die avond gaan we de stad in. We bewonderen de prachtig verlichte monumenten - we wonen tussen het Colosseum en de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Sneeuw (Santa Maria Magiore). Terwijl we thuis aan het eten zijn, horen we af en toe auto's aan komen rijden. Ze zullen ons vergezellen tot het einde van ons verblijf - onze straat bleek een steegje van… bordelen te zijn. Oh, de Romeinse kleur. Het bevat ook de alomtegenwoordige stem van ambulancesirenes. We hoorden ze bijna continu.
Sarcofaag met een amberkleurige roos
We gaan naar het Vaticaan. Dankzij deze wandelingen kwamen we erachter dat Rome echt op zeven heuvels ligt, en als je de kaart gebruikt, moet je aan elke route een tiental minuten toevoegen om deze heuvels te overwinnen. Toen we bijvoorbeeld van het Vaticaan naar ons huis gingen, gingen we drie keer naar beneden en kwamen we in verschillende depressies.
De eerste stappen in het Vaticaan gaan naar het graf van Johannes Paulus II. We werden bedreigd met wachtrijen, en niets hier! Rome buiten het seizoen heeft pluspunten! Ga door de poort en volg de pijlen en ga naar beneden naar de zogenaamde Nieuwe grot. Ze bevinden zich onder het hoofdschip van de basiliek, op het niveau van de oude tempel van Constantijn de Grote. Het is hier dat de graven van 147 pausen (van de 263 uitspraken) zijn begraven in de St. Peter, enkele "gekroonde hoofden" en kardinalen. Onder hen is een vrouw - de Zweedse koningin Krystyna, die aftrad na haar bekering tot het katholicisme.
Johannes Paulus II wordt begraven in het graf waar ooit het lichaam van Johannes XXIII werd gelegd. We staan voor een eenvoudige stenen plaat met de naam van de paus en de geboorte- en overlijdensdata. Ernaast staat een amberkleurige roos. Stilte. We hebben allemaal tranen in onze ogen en rillingen lopen over onze ruggengraat. Niemand haast ons, zegt ons door te gaan. Je kunt neerknielen en reflecteren. Op een gegeven moment naderde een jong getrouwd stel met een foto van het meisje het graf. Hij vraagt de bewaker (twee heren staan discreet aan de reling die het graf van de kapel scheidt) om ze neer te leggenop schijf. De woorden laten zien dat het kind erg ziek is en ze geloven dat onze paus hem zal genezen. De jongeren huilen, de foto van het kind ligt even op het graf (je mag niets vastleggen).
Kerststallen trouw aan traditie
We brachten een goed uur door in de grotten. We kijken naar de kerststal in de zijkapel. Het verbaast met zijn traditie - een kribbe, hooi, knielende figuren van de drie koningen, gipsdieren. We zijn andere kerststallen gewend - met een boodschap, en hier krijst de traditie!
Hetzelfde ziet eruit als een crèche in St. Peter voor de basiliek. Het omringt een levende kerstboom naast de obelisk. Het werd in 36 door Caligula naar Rome gebracht en stond jarenlang op de Vaticaanse heuvel. Volgens sommige legendes markeerde het de plaats van het martelaarschap van St. Pieter. In 1586 werd hij naar het plein verplaatst. De kerstboom naast de obelisk is waarschijnlijk de enige vrijstaande kerstboom in Rome! We zijn nog steeds op zoek naar de plaats van een moordaanslag op onze paus - Romeinse politieagenten helpen ons een kleine plaat in de stoep te vinden …
De plaats werd gemarkeerd door sneeuw
Op deze dag gaan we naar de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw (Santa Maria Maggiore) en St. Peter in Chains (di San Pietro in Vincoli). Volgens de legende zagen paus Liberius en de Romeinse Johannes in 352 de Maagd Maria in een droom, die hen vertelde dat er een kerk zou worden gebouwd op een plaats waar midden in de zomer sneeuw viel. In de nacht van 4 op 5 augustus 352 was de Esquiline-heuvel bedekt met sneeuw. De paus schetste in aanwezigheid van het Romeinse volk de contouren van de toekomstige kerk.
De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Sneeuw is 86 meter lang. Het plafond was versierd met goud, meegebracht door Christoffel Columbus. Onder het hoofd altaar bevinden zich de relieken van de kinderkamer van Jezus. Je kunt naar beneden gaan en bidden.
Mozes met horens
Niet ver van hier naar de basiliek van St. Peter in de Chains met een standbeeld van Mozes met hoorns gesneden door Michelangelo. Het marmeren beeld maakt deel uit van de onvoltooide muurgrafsteen van Julius II. Het werd gebouwd in de jaren 1513-1516. Ze was een van de zes figuren die de tombe kronen. Aanvankelijk zou de grafsteen met het beeld in de basiliek van St. Peter in het Vaticaan, belandde hij uiteindelijk op Esquilin. En dat Mozes horens heeft? Dit is het gevolg van een verkeerde vertaling van de Bijbel in de zestiende eeuw ("toen Mozes met God sprak op de berg Sinaï, was zijn gezicht gehoornd", zegt de oude vertaling. Tegenwoordig weten we dat het ging om lichtstralen rond het hoofd , die inderdaad soms deze vorm aannemen). Onder het altaar kunnen we ook deze "boeien" of kettingen van St. Pieter. Volgens de legende waren er ooit twee afzonderlijke kettingen: de ene was geketend in Jeruzalem, de andere in Rome. Beiden bevonden zich in de Eeuwige Stad en op wonderbaarlijke wijze, voor de menigte, versmolten tot één (deze scènetoont een schilderij op het plafond van het schip).
We eten kastanjes, luisteren naar kerstliederen
's Avonds zitten we op de Spaanse Trappen (het is opgehouden met regenen) en eten we hete kastanjes (hoewel eten op de trappen blijkbaar ongeluk brengt). De trappen zijn 138 treden. Het is een van de langste en breedste van Europa (de tweede alleen voor de Potemkin-trappen in Odessa). Ze zijn het werk van de architecten Francesco de Sanctis en Alessandro Specchi. Ze werden voltooid in 1725, zijn in de zomer versierd met bloemen en in de winter staat er een kerststal op het terras. Nogmaals, een zeer traditionele kribbe - van hout, met een Jezus-pop op hooi en kleurrijke sterren. Een kerstlied klinkt uit de luidsprekers - "Silent Night".
Kerstavond in monumenten
De dag van kerstavond is zonnig. Perfect voor een bezoek aan het Colosseum en het Forum Romanum (één kaartje is geldig). We beginnen met het Colosseum. In het verleden demonstreerde hij de kracht van Rome en vandaag roept hij respect en bewondering op. De bouw van dit magnifieke amfitheater begon in 72 na Christus en werd voltooid in 80 na Christus. De naam komt van het enorme standbeeld van Nero (kolos) van 36 meter hoog, dat vlakbij het amfitheater stond.
We gaan naar binnen. Het Colosseum is een ovale structuur met een omtrek van 527 meter, een lengte van 188 meter en een breedte van 156 meter, 15 verdiepingen en een arena met een oppervlakte van 2,5 hectare. Er waren meer dan 50.000 zitplaatsen en enkele duizenden mensen stonden in het publiek. Hoewel er vandaag niet veel meer over is, maakt het nog steeds een geweldige indruk.
Er is een groot kruis aan de ene kant van de arena. In 1744 wijdde paus Benedictus IV het Colosseum in en riep hij uit tot de plaats van het martelaarschap van christenen. Het kruis werd echter alleen door Benedictus XIV geplaatst, toen hij op Goede Vrijdag hier de kruisweg maakte (sindsdien wordt het elk jaar gehouden, het is moeilijk voor ons om 2005 te vergeten, toen de zieke Johannes Paulus II bad in zijn privékapel in het Vaticaan, en de menigte die zich bij het Colosseum had verzameld, sloten zich bij hem aan in gebed). Het kruis werd snel verwijderd maar hersteld in 1926.
We verlaten het Colosseum in een vreemde stemming. Dit is geen gelukkige plek. We gaan naar het Forum Romanum, het belangrijkste centrum van het oude Rome. De zon schijnt prachtig, het is 17 graden! Tussen de ruïnes lopen katten rond. Niet veel mensen.
Emotie neemt de stem op …
De middernachtmis in het Vaticaan is om 23 uur, we vertrekken om 21.30 uur (de metro rijdt tot 22 uur). Menigte in de rij, iedereen gaat naar het Vaticaan. Het is leuk. De meertalige menigte vult het plein snel. We trekken een witte en rode vlag uit. zo markeren we ons territorium. Naast ons staat een groep Ethiopiërs. Kinderen rennen, maken ruzie, eten een ijsje. De volwassenen zingen. Picknicksfeer, waar het om de ernst van onze vakantie gaat! Maar ik denk dat het… beter is, laten we tenslotte blij zijn, want de Heiland zal zo geboren worden! Op grote schermen zien we het interieur van de basiliek. Vult ook snel -de rij van de uitverkorenen met uitnodigingen gaat rond het plein (we leren van Poolse pelgrims dat uitnodigingen worden ontvangen in … Polen. Blijkbaar krijgt elke kerk een paar stukken en hun pastoors hebben ze tot hun beschikking! Jammer dat we wist er niets van…). Bij. 11 de klokken luiden. De paus verschijnt op de schermen. Het publiek gaat los, ook wij zwaaien met de vlag en roepen iets. Plotselinge beweging, de schermen gaan even uit. Na een paar minuten wordt alles weer normaal - de middernachtmis begint (het was pas op de tweede dag dat we hoorden van de aanval op de paus). De mis eindigt na twee uur.
We gaan 's nachts door Rome marcheren. We zijn niet alleen, de straten staan vol met mensen. Alle cafés en bars zijn open op het Venetiaanse plein, naast het monument Victor Emmanuel II.
Poolse zegen
Op eerste kerstdag marcheren we weer naar het Vaticaan. De zon schijnt, het is 17 graden Celsius We staan op het plein, zingen Poolse kerstliederen, zwaaien met vlaggen. De Polen naderen, we zijn met steeds meer. Bij. Om 12 uur verschijnt de heilige vader op het balkon van de basiliek. Na de Urbi et Orbi-zegening (stad en wereld) begroet Benedictus XVI de aanwezigen op het plein in verschillende talen. En ineens horen we: "Laat hem geprezen worden…". We worden overspoeld door euforie. We zwaaien met onze vlaggen, we springen, we schreeuwen. We zijn nog niet stil en de Spanjaarden die naast ons staan beginnen met hun vlaggen te zwaaien. En zo klonk er zo nu en dan applaus en geschreeuw vanaf een ander deel van het plein. De paus verdwijnt en de menigte gaat naar de open basiliek. Wij kijken daar ook. Helaas zijn de grotten gesloten. Wat is het goed dat we op de eerste dag naar het graf van Johannes Paulus II zijn gegaan!
We gaan voor een ijsje en naar de stad. Er zijn kraampjes langs de Tiber - er is een kerstmarkt. Op de stands wordt antiek vermengd met kitscherige souvenirs.
We gaan naar de kerk van Santa Maria in Cosmedin om de beroemde Mond der Waarheid te zien.
Onderweg passeren we … St. Nicolaas. Gekleed in een rood jasje rent hij ergens heen met een zak op zijn rug. Een uitzicht als vanuit de ruimte
In de vestibule van de kerk bevindt zich een rond, marmeren medaillon met een diameter van ongeveer 175 cm met het gezicht van een bebaarde godheid. Je moet in de rij gaan staan, maar niemand protesteert. Een man staat naast het bas-reliëf en rekent een vergoeding voor het steken van zijn hand in zijn beroemde mond! We gooien erin, maken foto's en het is tijd voor het avondeten. We kiezen een kleine pub op pl. Navona. Een enorme pizza landt op tafel. Heerlijk! Plus wijn, koffie en tiramisu. Vakantie in Rome
We gaan langs bij de kerk van St. Lodewijk de koning (San Luigi dei Francesi) om de werken te zien van de beroemdste schilder van Rome - Caravaggio. "The Calling of Saint Matthew", "The Inspiration of Saint Matthew" en "The Martyrdom of St. Mateusz "zoals altijd, ze verrukken ons. Het scherpe clair-obscur van de beelden benadrukt nog meeruitstekende (donker)belichting (de schilderijen bevinden zich in de zijkapel en worden alleen verlicht door spothalogenen)
Een bezoek aan Copernicus
We zijn op zoek naar een standbeeld van Nicolaus Copernicus achter de Spaanse Trappen. Er is! Het zit vast in een hoek, maar we vinden een geweldige astronoom. Nicolaus Copernicus kwam in het voorjaar van 1500 met zijn broer Andrzej naar Rome. Hij nam deel aan de vieringen van het Heilig Jaar. Op 6 november zag hij een maansverduistering en aan het einde van het jaar maakte hij berekeningen om zich voor te bereiden op de waarneming van een ongewoon fenomeen. Het standbeeld van de astronoom staat op de binnenplaats van de kerk van de opstandingsactivisten (via Sebastianello 11). Het werd onthuld in 1873, op de 400ste verjaardag van de astronoom.
Op ul. Babuino, op nummer 165, zien we een zeer beschadigde plaquette gewijd aan J. Słowacki (de dichter arriveerde hier op 22 februari 1836). We drinken espresso in het Greco café, naast portretten van Polen die hier komen (Mickiewicz, Norwid, Krasiński, Słowacki, Konopnicka, Sienkiewicz, Miłosz).
We komen laat in de avond thuis. Het verkeer begint in de straten.
De tweede kerstdag is een normale werkdag voor Italianen. Dus gaan we naar Paweł Outside the Walls (San Paolo fuori le Mura), de begraafplaats van Saint Paul.
Dit is de tweede grootste kerk in Rome (na de Sint-Pietersbasiliek). Het wordt voorafgegaan door een binnenplaats omringd door een granieten colonnade. Een figuur van St. Paulus met een zwaard. We bewonderen de deur - de Heilige Poort, gemaakt in Constantinopel in 1070, verwoest door een brand en opnieuw opgebouwd in 1967. Er zijn 80 kolommen in het interieur. Langs de bovenrand van de muren bevindt zich een strook medaillons met portretten van pausen - van St. Peter na de uitgelichte Benedictus XVI (er wordt gezegd dat wanneer er geen ruimte is voor afbeeldingen, de wereld zal vergaan). Het graf van de heilige bevindt zich onder de boog in het hoofdschip. Het is bedekt met een baldakijn uit 1285… We knielen voor het rooster dat tijdens de opgravingen is gevonden. In vroegchristelijke tijden was het gebruikelijk om de graven van martelaren met zo'n traliewerk te bedekken.
We verlaten Rome in de avond. We laten de sleutels op tafel liggen, slaan de deur dicht. Een laatste blik op onze "dames" en het schitterend verlichte Colosseum. We stappen de metro in en na 1,5 uur. we zijn op het vliegveld. Nog 3 uur en we landen in het besneeuwde Warschau. Het is - 10 graden C. In de taxi luisteren we naar kerstliederen, op straat zie je kerstversieringen …