- Veelvoorkomende oorzaken van gemiste menstruatie
- Hoe kan ik mijn menstruatiecyclus weer normaal krijgen?
- Amenorroe van hypothalamische oorsprong
- Stopzetting van de menstruatie door PCOS
- Hyperprolactinemie als oorzaak van amenorroe
- Leegzadelsyndroom als oorzaak van amenorroe
- Schildklieraandoeningen en amenorroe
- Dieet ter ondersteuning van het herstel van de menstruatie
- Welke supplementen te nemen bij uitblijven van menstruatie?
Verlies van menstruatie is een veel voorkomend probleem bij jonge vrouwen. Het wordt beïnvloed door veel verschillende factoren. Gelukkig kunnen een juiste levensstijl, voeding en farmacologie de hormonale balans herstellen en een verloren menstruatiecyclus helpen herwinnen. Wat zijn de oorzaken van amenorroe en hoe het te herstellen?
We spreken van secundaire amenorroe als het de komende 3-6 maanden niet optreedt. Een van de meest voorkomende oorzaken van een gemiste menstruatie is zwangerschap. Afgezien daarvan kan de oorzaak van menstruatiefalen echter verschillende ziekten zijn, bijv. diabetes, polycysteus ovariumsyndroom, hyperprolactinemie, het nemen van bepaalde medicijnen, eetstoornissen of overmatige en te intensieve lichaamsbeweging.
Veelvoorkomende oorzaken van gemiste menstruatie
De meest voorkomende oorzaken van gemiste menstruatie zijn:
- Amenorroe van hypothalamische oorsprong (FHA):
- FHA veroorzaakt door overmatige blootstelling aan stress
- FHA veroorzaakt door overmatig gewichtsverlies
- FHA veroorzaakt door overmatige lichaamsbeweging
- Hypofyse oorzaken:
- hyperprolactinemie
- leeg zadel team
- Aandoeningen van de functies van andere endocriene klieren: bijv. schildklieraandoeningen
- Multifactoriële stoornis: polycysteus ovariumsyndroom (PCOS)
- Secundaire amenorroe door medicatie
Hoe kan ik mijn menstruatiecyclus weer normaal krijgen?
De terugkeer van de menstruatie is mogelijk na het vinden en wegnemen van de oorzaak die leidde tot de hormonale onbalans en het stoppen van de menstruatie. Als het een ziekte is, moet een passende behandeling in deze richting worden gegeven.
Wanneer de oorzaak een te restrictief dieet of te zware lichamelijke inspanning is, wordt de levensstijl gecorrigeerd
Het element dat het herstel van de hormonale balans ondersteunt, is voeding en het gebruik van bepaalde kruiden of supplementen.
Amenorroe van hypothalamische oorsprong
Hypothalamische amenorroe komt voor bij 20-35% van de vrouwen die secundaire stopzetting van de menstruatie ervaren. Verstoringen in de hypothalamus verstoren de pulserende afscheiding van gonadoliberineverantwoordelijk voor de vermindering van de secretie van LH en FSH door de hypofyse
Dit leidt op zijn beurt tot verminderde oestrogeensynthese door de eierstokken en tot ovulatiestilstand. De factoren die leiden tot aandoeningen van de hypothalamus zijn voornamelijk:
- chronische stress,
- restrictief dieet,
- evenals overmatige lichaamsbeweging
Diagnostiek van het verlies van menstruatie van hypothalamische oorsprong
De diagnose van hypothalamische amenorroe omvat in de eerste plaats een klinisch interview dat wordt uitgevoerd door een arts die meer te weten komt over de levensstijl van de patiënt, de trainingsintensiteit, het dieet en recente stressvolle gebeurtenissen.
Tests voor FHA omvatten: LH- en FSH-concentratietests en estradioltests. Als ze laag zijn, bevestigt dit de oorzaak van de hypothalamus. Dit moet gepaard gaan met een verminderde gonadotropinerespons in de GnRH-test.
Behandeling
Behandeling van amenorroe bij FHA als gevolg van overmatige lichaamsbeweging omvat vermindering van de inspanning en veranderingen in het dieet. Als dat niet werkt, worden de hormonen oestrogeen en progesteron gegeven om de natuurlijke menstruatiecyclus te herstellen.
Als de oorzaak gewichtsverliesstoornissen zijn als gevolg van anorexia of boulimia, wordt psychotherapie gestart. De patiënt moet ook haar dieet wijzigen en in het geval van ondervoeding haar calorische waarde verhogen, omdat het juiste niveau van vetweefsel bij een vrouw nodig is om een goede menstruatiecyclus te herwinnen.
Stopzetting van de menstruatie door PCOS
Tot 12% van de volwassen vrouwen kan last hebben van PCOS, en bij adolescenten is dit 1-6%. De oorzaak van dit type ziekte kan een verstoring van het metabolisme en de androgeensynthese in de eierstok zijn.
Er kan ook een verstoring zijn in de insulinesecretie of LH-productie. Er zijn ook enkele genetische neigingen en andere factoren, bijv. laat begin van seksuele rijping.
PCOS-diagnose
PCOS wordt gediagnosticeerd wanneer menstruatiestoornissen optreden, secundaire amenorroe optreedt, het gaat bijvoorbeeld gepaard met insulineresistentie, een verhoogd aantal prenatale follikels in de eierstokken en symptomen die kenmerkend zijn voor hyperandrogenisme, zoals: acne, hirsutisme , androgene alopecia
Om definitief vast te stellen of een vrouw PCOS heeft, moet een echo worden gemaakt. Als de echografie het volume van haar eierstok meer dan 10 ml laat zien, of als ze ten minste 12 follikels heeft met een diameter van 2-9 mm, en secundaire amenorroe of stoornissen in de menstruatiecyclus en geassocieerdezal ook hyperandrogenisme zijn, dan kan worden aangenomen dat ze lijdt aan PCOS.
PCOS-behandeling
De behandeling van polycysteus ovariumsyndroom varieert afhankelijk van de symptomen en het fenotype. Als we te maken hebben met een hyperandrogene fenotype, dan vallen medicijnen met een anti-androgene werking daaronder.
Dit zijn bijvoorbeeld anticonceptiva met progestagenen. Als een patiënt met PCOS stofwisselingsstoornissen heeft, zwaarlijvig is of koolhydraatstoornissen heeft, dan wordt gestart met metformine.
Het wordt ook aanbevolen om het dieet te veranderen en het lichaamsgewicht te verminderen als u te zwaar bent. Omdat elk geval anders is, wordt individuele therapie aanbevolen voor alle symptomen en het hele klinische beeld.
Hyperprolactinemie als oorzaak van amenorroe
Hyperprolactinemie is een aandoening waarbij op bepaalde momenten een overmaat van het hormoon prolactine wordt uitgescheiden, wat leidt tot hormonale onbalans en het stoppen van de menstruatie. Hyperprolactinemie kan het gevolg zijn van een traag werkende schildklier, leverfalen of nierfalen, of kan het gevolg zijn van het nemen van bepaalde medicijnen.
Diagnostiek van hyperprolactinemie
Om de aanwezigheid van hyperprolactinemie te bevestigen, moet een serum PRL-test worden uitgevoerd. Als het verhoogd is, kan dit een symptoom zijn van deze aandoening. De norm van de PRL hoeft hyperprolactinemie niet uit te sluiten, omdat iedereen een individuele gevoeligheid voor dit hormoon heeft en hun lichaam zelfs bij normale prolactinespiegels met een stoornis zal reageren. Dus wat te doen om erachter te komen dat er iets mis is met ons? Test met metoclopramide of TRH
PRL-resultaten die aanzienlijk hoger zijn dan de norm, dwz boven 200-300 µg / l, kunnen wijzen op de aanwezigheid van een hypofyseadenoom. Het bestaan ervan wordt bevestigd door beeldvorming: computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming.
Als deze tests het bestaan van een tumor niet bevestigen, wordt de diagnostiek uitgebreid met andere tests, bijv. TSH - door de werking van de schildklier te onderzoeken of de efficiëntie van de nieren of lever te controleren.
U kunt ook een probleem in andere organen zoeken door middel van beeldvormende tests.
Behandeling van hyperprolactinemie
Geneesmiddelen die worden gebruikt bij hyperprolactinemie zijn dopamine-agonisten die het perifere metabolisme van de PRL stimuleren. Hierdoor is het na langdurig gebruik van medicijnen mogelijk om de grootte van het hypofyseadenoom te verminderen.
De meest gebruikte farmacologische middelen tijdens therapie zijn:
- bromocriptine,
- chinagolid, kaberoglina,
- pergolide,
- lizuryd.
Er wordt medicamenteuze behandeling toegepastmeestal wanneer de tumor te groot is om te worden geopereerd (dan wordt de tumor kleiner met behulp van medicijnen om een operatie mogelijk te maken) of wanneer de tumor na de operatie niet volledig is verwijderd.
Radiotherapie wordt soms gebruikt om hyperprolactinemie te behandelen, maar dit gebeurt alleen als het is teruggekeerd na een operatie of als een grote, inoperabele tumor niet reageert op medicatie.
Leegzadelsyndroom als oorzaak van amenorroe
Leegzadelsyndroom is wanneer de structuur rond de hypofyse, bekend als het zadel, druk uitoefent op de hypofyse, waardoor deze krimpt en dus de werking ervan verslechtert.
Het meest voorkomende symptoom van deze ziekte is oogpijn, hoofdpijn, terwijl het gevolg van druk een afname van de productie van gonadotropines en secundaire amenorroe is.
Diagnostiek van het lege zadel syndroom omvat beeldvormende onderzoeken zoals: magnetische resonantie beeldvorming of computertomografie, en de behandeling wordt geassocieerd met het gebruik van oestrogenen en progesteron of, bijvoorbeeld, als er een lekkage van het hersenvocht is door de neus, met chirurgische ingreep
Schildklieraandoeningen en amenorroe
Zowel hyperthyreoïdie als hypothyreoïdie kunnen leiden tot menstruatiestoornissen. Bij hyperthyreoïdie, als gevolg van een verhoogd metabolisme, en dus het optreden van calorietekorten, bij hypothyreoïdie als gevolg van gelijktijdige hormonale stoornissen.
Om te controleren of u aan hypothyreoïdie lijdt, dient u TSH-, Ft3-, Ft4-, anti-TPO- en anti-Tg-tests uit te voeren.
Deze laatste twee parameters zijn nodig om te bepalen of er sprake is van auto-immune thyreoïditis of van Hashimoto. Er wordt ook een echo van de schildklier gemaakt om de grootte te bepalen en of er knobbeltjes zijn.
Als hypothyreoïdie wordt vastgesteld, worden geneesmiddelen zoals levothyroxine toegediend, en in het geval van hyperthyreoïdie, bijv. thyrozol en hartmedicijnen, bijv. propranolol.
Dieet ter ondersteuning van het herstel van de menstruatie
Afhankelijk van wat er achter de amenorroe zit, volgen we een ander soort dieet. Als het lichaamsgewicht te laag is en de hoeveelheid vetweefsel te laag is, wordt het caloriegeh alte van het dieet verhoogd, volgens het principe dat er voor elke kilogram van het lichaam ongeveer 40 kcal moet zijn.
Een dieet voor vermagerde mensen moet zeer voedzaam zijn, bestaande uit hoogwaardige eiwitten, onverzadigde vetzuren uit vette vis of olijfolie, evenals goede koolhydraten uit gries, bijv. gierst, die licht verteerbaar is, en levert tegelijkertijd vitamine B of silicium.
Wanneer de onderliggende storingtijdens de menstruatie zijn er hormonale stoornissen veroorzaakt door een slechte schildklierfunctie, bijv. hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie of Hashimoto's, dan moet u zich concentreren op het leveren van voldoende eiwit dat de schildklier nodig heeft voor een goede werking.
Bovendien moet in het geval van hyperthyreoïdie het caloriegeh alte van het dieet worden verhoogd, omdat bij deze ziekte het metabolisme met maximaal 20-25% toeneemt. Bij Hashimoto's, dat leidt tot hypothyreoïdie, is het noodzakelijk om de lever te ondersteunen door producten aan te bieden die rijk zijn aan B-vitamines en tevens een bron van selenium zijn (bijv. paranoten).
Bij Hashimoto's, PCOS of hyperprolactinemie moet het dieet ontstekingsremmend zijn. Het kan een mediterraan dieet zijn met veel vette vis die je zal voorzien van ontstekingsremmende omega-3 vetzuren, olijfolie als bron van omega-9 vetzuren, of walnoten met een goede verhouding omega-3 tot omega- 6.
In een ontstekingsremmend dieet is de verhouding van omega-3 tot omega-6 vetzuren erg belangrijk, omdat ze vechten om een plek op dezelfde receptoren. Wanneer omega-6's de overhand hebben, kan de ontsteking verergeren.
En dit gebeurt vaak als we frituren in koolzaadolie en graag verschillende zaden eten die de bron zijn van omega-6-vetzuren. De beste verhouding van omega-3 tot omega-6 is 1: 4-5.
Een ontstekingsremmend dieet is er een die, naast onverzadigde vetzuren, het lichaam voorziet van antioxidanten. Ze kunnen vrije radicalen bestrijden die cellen beschadigen en hun functie verstoren.
De meeste antioxidanten zitten in paarse groenten en fruit, d.w.z. bosbessen en bosbessen. Er moet echter worden benadrukt dat elke vruchtkleur een ander type vrije radicalen aantast. Je moet dus gevarieerd eten, zoals wortelen, abrikozen of een pompoen die rijk is aan bètacaroteen; tomaten met lycopeen; avocado of kruisbessen, de bron van luteïne.
Welke supplementen te nemen bij uitblijven van menstruatie?
Vitamine D3
Suppletie in het geval van menstruatiestoornissen moet individueel worden geselecteerd, op basis van tests die bepalen welke elementen, vitamines of andere voedingsstoffen we mogelijk missen.
Rekening houdend met het feit dat een groeiend aantal mensen, ook gezonde, grote tekorten aan vitamine D3 hebben, wordt aanbevolen om het dagelijks te gebruiken in een dosis van minimaal 2000 eenheden.
Deze vitamine heeft een ontstekingsremmend effect en heeft tegelijkertijd, zoals bevestigd door onderzoek, een positief effect op de regulatie van de menstruatiecyclus, follikelrijping en een goede ovulatie bij mensen met het syndroompolycysteuze eierstokken
Tran
Tran is ook een welkome aanvulling als we niet regelmatig (d.w.z. 2-3 keer per week) vette vis eten. Het zal ons voorzien van de nodige hoeveelheid omega-3-zuren en dus ontstekingsremmende eigenschappen hebben. Het zal ook een positief effect hebben op de productie van vrouwelijke geslachtshormonen.
Inozytol
Inositol is een B-vitamine die, volgens de Gynecological Society, nuttig kan zijn bij de behandeling van PCOS, omdat het de hyperinsulinemie kan verminderen waar zoveel vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom mee worstelen.
Suppletie met inositol kan de menstruatie en ovulatiecycli herstellen, de regelmaat van de cycli en het insulinemetabolisme verbeteren en hyperandrogenisme voorkomen.
Niepokalanek monniken
De invloed van kuisbes op de regulatie van de menstruatiecyclus is al eeuwen bekend. Een belangrijk aspect van de werking van deze plant is het vermogen om het niveau van prolactine te verlagen, wat van groot belang is bij bijvoorbeeld hyperprolactinemie. Vooral gedroogde kuise vruchten hebben het vermogen om de door TRH gestimuleerde afscheiding van prolactine te remmen.
Zoals bijvoorbeeld blijkt uit de onderzoeken die in 1993 zijn uitgevoerd bij een groep van 52 vrouwen met luteale fase-stoornissen als gevolg van hyperprolactinemie, nam na 3 maanden gebruik van capsules met chicastite-monnik de afgifte van prolactine af en de luteale fase werd ingekort.
Rapporten over de effecten van kuisbes verwijzen niet alleen naar het verlagen van het niveau van de PRL, maar geven ook aan dat deze plant de symptomen kan verminderen die gepaard gaan met het menstruele spanningssyndroom, en ook nuttig is bij het verminderen van mastalgie (pijn in de borst).