Klompvoet is een van de meest voorkomende geboorteafwijkingen aan de voeten. Ze zijn karakteristiek vervormd, dus de vervorming wordt gevonden direct nadat de baby is geboren. Soms kan het al tijdens de zwangerschap worden opgemerkt tijdens een echoscopie, en hebben ouders de tijd om meer te weten te komen over de aandoening en direct na de bevalling een passende behandeling te starten.
Klompvoete hebben een specifieke vorm, er komen altijd meerdere kenmerken tegelijk voor. De paardenhouding kenmerkt zich doordat de hiel omhoog staat en de tenen door de te korte achillespees onnatuurlijk naar beneden wijzen. Tegelijkertijd wordt de hiel naar binnen gedraaid (dit is de zogenaamde varusstand), en door de verkorte pezen en banden lijkt de voet samengetrokken. Daarbij komt dat de zool omhoog komt en tegelijkertijd de spiercontracturen van invloed zijn op het uiterlijk van de kuiten, die dunner zijn. Klompvoet is het meest complete beeld van klompvoet, omdat het eigenlijk lijkt op de onderkant van een golfclub. De aandoening treft meestal beide voeten (minder vaak één) en het defect komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes.
Klompvoet: diagnose en behandeling
De oorzaken van klompvoeten zijn niet volledig bekend. Sommige artsen geven aan dat de reden mogelijk een onjuiste positionering van de voet van de baby in de baarmoeder is, wat betekent dat deze zich niet goed ontwikkelt. Anderen geloven dat botmisvormingen en spieronevenwichtigheden verantwoordelijk zijn voor het defect. Meestal treedt de ziekte spontaan op, maar het komt ook voor dat klompvoeten samengaan met andere ziekten, zoals spina bifida. Ongeacht de oorzaak van het defect, moet worden bedacht dat hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe beter de resultaten zijn. Als het al tijdens de zwangerschap wordt onthuld tijdens een echoscopie, hebben ouders de tijd om meer te weten te komen over de aandoening en een specialist te vinden die direct na de bevalling voor de baby zal zorgen. Dit is belangrijk, want in het geval van een pasgeborene bestaat de behandeling voornamelijk uit het opheffen van contracturen in zachte weefsels en ligamenten.
De voet van een pasgeboren baby is het gemakkelijkst te corrigeren, omdat de kraakbeenachtige structuur van de botten nog flexibel is. De arts stelt het in de juiste positie, adan stabiliseert het zich door het te immobiliseren. Tegelijkertijd moet elk deel van het defect worden hersteld, inclusief de positie van het paard, varuspositie, toevoeging van de voorvoet, overmatige uitholling van de longitudinale voetboog.
Afhankelijk van de ernst van het defect zouden de resultaten binnen enkele maanden zichtbaar moeten zijn. Als de behandeling echter wordt uitgesteld, kan de tijd om het defect te corrigeren langer zijn.
Klompvoet: Ponseti's methode
De methode van niet-chirurgische behandeling van aangeboren klompvoeten is ontwikkeld door prof. Ignacio Ponseti in de jaren vijftig. Wat is het?
In het begin wordt de voet gestrekt, in de juiste positie gebracht en vervolgens wordt een reeks gipsverbanden aangebracht. Wanneer de voet eindelijk in de optimale positie is, is de volgende stap het elimineren van de positie van het paard.
Onder plaatselijke verdoving wordt de achillespees doorgesneden, waardoor de voet kan worden gebogen, waarna het gips weer wordt aangebracht. Na maximaal 12 weken hoeft u ze niet meer aan te doen en wordt alleen de voetabductiebrace gebruikt om herhaling van de afwijking te voorkomen. Als het kind op dit moment begint te leren lopen, worden de spalken alleen 's nachts gebruikt. Het wordt meestal gebruikt tot de leeftijd van vier jaar of ouder.
Oudere kinderen kunnen speciale orthesen dragen, d.w.z. stabilisatoren. Niet-chirurgische methoden voor klompvoetbehandeling leveren geweldige resultaten op, hoewel het defect soms zo gecompliceerd is dat alleen een operatie een kans op volledig herstel geeft. Het wordt meestal uitgevoerd na de leeftijd van zes jaar om de goede groei van de voet niet te verstoren.
BelangrijkOnder toeziend oog van een specialist
Patiënten die een klompvoetbehandeling hebben ondergaan, moeten lange tijd onder behandeling van een specialist staan. Soms komt de ziekte terug, vooral wanneer de voet nog groeit en niet volledig is gevormd. De arts zal snel tekenen van terugval opmerken, zoals lopen op de buitenkant van de voet of op de tenen, wat kan wijzen op een verkorting van de achillespees. Daarom is het zo belangrijk om alle medische aanbevelingen op te volgen (inclusief het dragen van orthopedische schoenen, spalken of een stabilisator). Een orthopedisch chirurg kan ook een controle van de wervelkolom aanbevelen, omdat het gebeurt dat een verkeerde positionering van de voet de wervelkolom aantast en degeneratie kan veroorzaken.