Loratadine is een antihistaminicum van de tweede generatie. Het gebruik ervan omvat onder meer allergische rhinitis, behandeling van idiopathische urticaria of allergische conjunctivitis. Vanwege het feit dat loratadine een laag effect heeft op het centrale zenuwstelsel en selectief is voor de histaminereceptor, wordt de inname ervan als veilig beschouwd.

Werking van loratadine

Loratadine is een selectieve perifere histamine H1-receptorantagonist. Dit medicijn heeft een verbeterde moleculaire structuur die zorgt voor een goede opname vanuit het maagdarmkanaal met weinig effect op het centrale zenuwstelsel.

Antihistaminica voorkomen het vrijkomen van histamine uit mestcellen, waardoor de ontwikkeling van een allergische reactie wordt voorkomen.

Antihistaminica van de eerste generatie zorgden er helaas voor dat patiënten slaperig werden en langzamer gingen bewegen. Dit maakte het moeilijk voor patiënten die elke dag anti-allergische medicijnen moesten slikken om in hun dagelijks leven te functioneren. Bij kinderen verstoorden deze medicijnen de concentratie en het leren.

Loratadine heeft geen doorsturend effect en heeft geen invloed op muscarinereceptoren zoals oudere geneesmiddelen, dus veroorzaakt het geen droge mond of urineretentie.

Aangezien loratadine geen affiniteit heeft voor serotoninereceptoren, hoeft u niet bang te zijn voor een toename van de eetlust tijdens de behandeling met dit medicijn.

De stof verlengt het QT-interval of de aritmie niet, dus het is veilig voor mensen met hartritmestoornissen.

Het effect van loratadine kan slechts één uur na orale inname worden waargenomen. De werking van deze stof houdt ongeveer 24 uur aan, dus het wordt aanbevolen om dit medicijn eenmaal per dag in te nemen.

Vanwege het veiligheidsprofiel van loratadine en de doeltreffendheid ervan bij het bestrijden van seizoensgebonden allergiesymptomen, is het het eerste keuze voor de behandeling van allergische rhinitis of allergische conjunctivitis.

Artsen benadrukken echter dat het systematisch gebruik van anti-allergische medicijnen cruciaal is. Stop niet met het innemen van het medicijn wanneer de patiënt zich beter voelt. Een dergelijke beslissing moet worden genomen door een allergoloog of een arts in de gezondheidszorg.

Zonder de constante aanwezigheid van medicijnmoleculen inhet lichaam kan niet rekenen op een bevredigend therapeutisch effect

Indicaties voor het gebruik van loratadine

Loratadine wordt aanbevolen bij de behandeling van atopische ziekten, d.w.z. ziekten die het gevolg zijn van verstoorde immuunprocessen in het lichaam die zich manifesteren door overgevoeligheid voor een factor die voor anderen neutraal lijkt, de zogenaamde allergeen

Statistisch gezien krijgen de meeste patiënten loratadine vanwege allergische rhinitis. Deze toestand manifesteert zich als:

  • jeuk,
  • niezen,
  • loopneus
  • en vasculaire nasale obstructie

Deze aandoening kan chronisch zijn als de patiënt geen passende behandeling toepast.

Het probleem van een verstopte neus die langer dan 4 weken aanhoudt, wordt geclassificeerd als chronisch en brengt als zodanig het risico met zich mee om andere aandoeningen te ontwikkelen. Veel voorkomende complicaties van langdurige rhinitis zijn:

  • sinusitis,
  • sereuze middenoorontsteking,
  • conjunctivitis,
  • reukverlies
  • en smaak

Het risico op het ontwikkelen van bronchiale astma is ook verhoogd bij dergelijke patiënten. Bovendien stelt overmatige mondademhaling de patiënt bloot aan frequentere virale infecties omdat de ingeademde lucht niet voldoende wordt gereinigd in de bovenste luchtwegen.

Een andere veelvoorkomende aandoening die met loratadine wordt behandeld, is allergische conjunctivitis als aanvullende therapie op anti-allergische oogdruppels. De symptomen zijn:

  • tranende ogen,
  • jeuk
  • en roodheid

Loratadine is minder effectief dan AR bij de behandeling van idiopathische urticaria, maar wordt toch als indicatie vermeld. Urticaria is symptomatisch, vaak zelfbeperkend en patiënten proberen het niet te behandelen. Dit zijn gezwollen, jeukende, erythemateuze laesies met opstaande randen. Een dergelijke huidreactie wordt veroorzaakt door overgevoeligheid voor een extern allergeen, bijvoorbeeld voedsel, medicijnen.

Naast de indicaties vermeld in de Samenvatting van de Productkenmerken, schrijven artsen loratadine vaak voor buiten de officiële richtlijnen. Loratadine wordt aan de therapie toegevoegd:

  • acute luchtweginfectie als ondersteunend medicijn,
  • bij bronchiale astma,
  • bij atopische dermatitis
  • of acute medicamenteuze urticaria

Loratadine dosering

Orale suspensievorm:

  • Volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar: 10 mg loratadine, d.w.z. dagelijks 2 maatlepels in de verpakking
  • Kinderen van 2 tot12 jaar die meer dan 30 kg wegen: 10 mg loratadine, d.w.z. 2 maatlepels per dag
  • Kinderen van 2 tot 12 jaar die minder dan 30 kg wegen: 5 mg loratadine, d.w.z. 1 maatlepel eenmaal per dag

Patiënten met een leverfunctiestoornis kunnen een verlaging van de startdosis nodig hebben, aangezien loratadine niet normaal en efficiënt wordt gemetaboliseerd.

Tabletvorm:

  • Bij kinderen van 2 tot 12 jaar hangt de dosering van het medicijn in de vorm van tabletten af ​​van het gewicht van het kind. Afhankelijk van of het kind meer dan 30 kg weegt (10 mg loratadine eenmaal per dag) of minder dan 30 kg (5 mg loratadine eenmaal per dag). Houd er rekening mee dat voor kinderen van 2 tot 6 jaar de siroop meer geschikt is.
  • Volwassenen en kinderen ouder dan 12 jaar: 1 tablet, d.w.z. 10 mg eenmaal per dag

Er is geen onderzoek of bewijs ter ondersteuning van de werkzaamheid en veiligheid van loratadine bij de behandeling van atopische aandoeningen bij kinderen jonger dan 2 jaar.

Contra-indicaties voor het gebruik van loratadine

Loratadine mag niet worden toegediend als de patiënt overgevoelig is voor deze werkzame stof. Loratadine is gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap.

Voorzorgsmaatregelen en interacties tussen geneesmiddelen

Als de patiënt lijdt aan ernstig leverfalen of andere ziekten die zijn werk verzwakken, wees dan voorzichtig bij het toedienen van dit medicijn.

Behandeling met loratadine kan de resultaten van allergietests beïnvloeden, daarom moet het medicijn 48 uur voor de test worden stopgezet.

U mag geen alcohol drinken terwijl u loratadine gebruikt. Hoewel loratadine volgens studies de effecten van alcohol niet in hoge mate versterkt, bestaat er een risico op overmatige sedatie.

Wanneer cimetidine, erytromycine of ketoconazal gelijktijdig met loratadine worden toegediend, kunnen de spiegels ervan stijgen.

U mag geen loratadine gebruiken tijdens het geven van borstvoeding.

Bijwerkingen van loratadine

Loratadine kan de rijvaardigheid en het vermogen om machines te besturen beïnvloeden door overmatige sedatie en een langzamere reactietijd te veroorzaken.

De meest gemelde bijwerkingen zijn:

  • hoofdpijn,
  • vermoeidheid,
  • nervositeit (bij kinderen)
  • en slaperigheid

Categorie:

Gezondheid