Het onderhouden van een multi-generationele band is tegenwoordig vaak onmogelijk. Hoe leer je kinderen respect voor hun oude dag en laat je ze niet alleen met Kerstmis aan grootouders en tantes denken? Wie moet de belangrijkste plaats innemen aan de paastafel?
Pasenis een familiefeest. Verschillende vragen rijzen dan in de uitgebreide familie. Wie moet de belangrijkste plaats innemen aan de paastafel? Het is natuurlijk van de oudste familieleden. Zij zijn het die - vanwege hun leeftijd - aan het hoofd van de tafel moeten zitten. Helaas leven we in een tijd waarin het respect voor de ouderdom aan het verdwijnen is.
Ouderdom leren respecteren
Dit is een enorm sociaal en cultureel probleem dat we ons net beginnen te realiseren. De ineenstorting van een gezin met meerdere generaties dat onder één dak woonde, betekende dat de ouderdom langzaam uit ons leven begon te verdwijnen. Vroeger hadden kinderen dagelijks contact met hun oma en opa. Ze zagen hoe hun uiterlijk en gedrag in de loop der jaren veranderden, hoe ze minder fit werden en steeds meer hulp van andere familieleden nodig hadden. Ze leerden geduld en mededogen voor de zieken, de zwakken en de zieken. Ouderdom woonde in de kamer ernaast, niet in een andere straat, in een andere stad. Ze maakte deel uit van het gezinsleven en verdiende respect. Oma werd op de hand gekust, ze werd bediend, er werd goed geluisterd naar wat ze te zeggen had. En zelfs als ze niet langer de beslissende stem had bij het oplossen van problemen die belangrijk zijn voor het gezin, werd ze nog steeds gerespecteerd, haar advies en meningen werden ingewonnen.
Praat met je grootouders
Vandaag leven we apart in kleine gezinnen. We hebben niet elke dag contact met grootouders, tantes en ooms. We bezoeken ze van tijd tot tijd, we helpen wanneer ze het nodig hebben, we nodigen ze uit voor Kerstmis. Maar we behandelen ze vaak een beetje als een noodzakelijk kwaad, we zien ze niet als een mens, maar als een probleem. We missen geduld en tijd voor een rustig gesprek, luisterend naar alle spijt en pijn. We doen alleen de huishoudelijke zaken van de ouderen en haasten ons naar onze problemen. We merken niet dat ze naast het helpen met boodschappen en het schoonmaken van het huis honger hebben naar contact met hun familie. Ze willen hun jeugd herinneren en niemand luistert naar hen. Ze willen weten wat hun kleinkinderen doen, waar ze gepassioneerd over zijn, welke problemen ze hebben, maar niemand wil er met hen over pratenpraten …
Misschien komen over 20-30 jaar oude mensen uit de schaduw, want dat zullen er meer zijn dan jongeren (in 2060 zal elke derde inwoner van de EU 65 jaar of ouder zijn), maar laten we dat niet doen wacht erop. Onze bejaarde ouders, familieleden en buren hebben in deze tijd onze oprechte aandacht nodig. En onze kinderen moeten weten dat ouderdom respect verdient.
maandelijkse "Zdrowie"