Kanker op de werkvloer is een onderwerp dat angst, onzekerheid, en soms ook schaamte en vele andere emoties veroorzaakt. Dat geldt niet alleen voor de persoon met kanker, maar ook voor zijn collega's en werkgever. Hoe zich te gedragen in zo'n situatie? Moet de zieke zijn ziekte melden? Marcelina Dzięciołowska praat met psycho-oncoloog Adrianna Sobol.
Marcelina Dzięciołowska: Patiënten die een kankerdiagnose krijgen, vragen hoe het verder zal gaan. Er zijn vragen over hoe de behandeling eruit gaat zien, vroeg of laat vraagt de patiënt zich ook af wat er verder met zijn werk gaat gebeuren. Werk is immers, in tegenstelling tot de schijn, een zeer belangrijk element in het leven van ieder mens.
Adrianna Sobol, MA, psycho-oncoloog:Werk, hoewel we het soms vervloeken en haten, wordt het echt heel belangrijk bij een chronische ziekte. Op het werk ontplooien we onszelf, bouwen we een gevoel van eigenwaarde op, het geeft ons een gevoel van veiligheid, voldoening en financiële stabiliteit. Er verschijnt dus een belangrijke vraag in het hoofd van de patiënt: "Zal ik kunnen werken?"
Een paar goede jaren geleden wilde ik een training geven in een bedrijf over hoe je een goede ondersteuning kunt zijn bij een chronische ziekte, moeilijke gezondheidssituatie, en ik heb vaak gehoord van de HR-afdeling of werkgevers dat iedereen in hun gezelschap is gezond en niemand wordt ziek. Toen dacht ik dat het nogal nep was en dat patiënten gewoon niet wilden toegeven dat ze ziek waren.
Waarom?
Vanwege angst. Ze zijn bang hun baan te verliezen. Het verandert allemaal stap voor stap. Ziekte op de werkplek treft ons in verschillende ruimtes. Er kan een zieke werknemer zijn die wel of niet wil werken - in zo'n situatie moet er ruimte zijn om erover te praten. Een ander voorbeeld is een collega die naast een vriend zit die vandaag net met een hoofddoek naar zijn werk is gekomen en niet weet hoe hij zich moet gedragen.
De emoties van een collega hebben ook een enorme impact op de situatie van de patiënt. Bovendien is de verzorger van de zieke persoon - als ons kind, onze echtgenoot of ouder ziek is, ook van invloed op het functioneren van zo'n persoon op de werkplek.
En bovendien is er een manager die ook deze situatie moet managen, gerechtigheid op het werk moet handhaven, er goed van op de hoogte moet zijnom te praten, niet om een taboe-onderwerp te creëren. Hij worstelt ook met zijn eigen emoties en angsten.
De waarheid is dat we allemaal bang zijn voor de dood, we zijn bang voor ziekte of een ongeluk, een situatie die ons denken, onze gezondheid en ons functioneren zal veranderen
Het probleem is dus in veel gevallen het gebrek aan adequate voorbereiding op zo'n moeilijke, ongebruikelijke situatie?
Er zijn veel problemen waar werknemers en werkgevers gewoon niet op voorbereid zijn. Toegang tot moderne therapeutische vormen stelt patiënten tegenwoordig in staat hun professionele activiteit te behouden. Het stelt deze patiënten in staat actief te zijn, wat zich verta alt in hun emotionele rehabilitatie, in een gevoel van veiligheid, en stelt hen in staat om in hun normale dagelijkse ritme te blijven.
Je hebt er toch over geschreven in je boek, toch?
In het boek"Tem de kanker",dat ik samen met Agnieszka Matolicz-Witkowicz heb geschreven, staat een hoofdstuk over professionele activiteit. Allereerst staat er dat je in dit alles eerlijk moet zijn en eerlijk moet beoordelen of je in staat bent om actief te zijn.
En als de patiënt zijn ziekte verbergt?
Dit onderwerp verbergen is geen goede richting. Er zijn ook enkele patiënten die moeten stoppen, afsnijden, zich alleen op zichzelf moeten concentreren, dus deze verhalen zijn heel anders.
Hoe zou het er volgens jou uit moeten zien
In een gezonde onderneming wordt het onderwerp kanker geen taboeonderwerp, het staat open voor de patiënt en om te bespreken wat het beste is voor zowel de werkplek als de patiënt.
Ik herinner me een bijeenkomst georganiseerd door Stichting OnkoCafe. Het was een workshop die mijn patiënte, die borstkanker had, bijwoonde. De helft van het kantoor ging met haar mee! Iets zo mooi, moedig en zo enorm steun is niet in woorden te vatten. Ze kwamen om erachter te komen hoe ze deze steun konden zijn, hoe ze die steun moesten organiseren, wat ze wel en niet moesten zeggen, op welke woorden ze moesten letten en nog veel meer.
Het is een daad van moed, zowel van de kant van de patiënt als van haar collega's!
Het was zo mooi en zo krachtig. Het was een relatief kleine praktijk, deze patiënte heeft haar baan niet opgezegd, ondanks het feit dat ze systemisch werd behandeld, chemotherapie, chirurgie, radiotherapie, oftewel een meerfasenbehandeling had ondergaan. Ze verloor haar haar tijdens de radiotherapie en het was het moment dat ze met een hoofddoek kwam werken, alle collega's droegen ook een hoofddoek. Ze deden het om haar te laten zien dat ze bij haar zijn, dat ze mooi is, dat ze een collega van het werk is en dat ze zich er niet voor hoeft te schamen.
Vind ik leukondersteuning werkt voor de patiënt
Het bouwt de motivatie van de zieke op om zichzelf te genezen, om terug te keren naar zijn oude leven. Dit is echt het allerbelangrijkste.
Ik heb ooit een opleiding kunnen volgen in een groot farmaceutisch bedrijf - ik denk dat het allemaal met hen is begonnen. Ze voerden een actie in hun vestigingen over de hele wereld ter wille van een zieke medewerker en om ervoor open te staan. Ik herinner me dat toen ik de training voor lijnmanagers deed, ze me bedankten voor deze training, hoewel ze toegaven dat het moeilijk is om dergelijke onderwerpen aan te raken en dat het niet gemakkelijk is om erover te praten, vooral omdat ze altijd "overladen" zijn met werk, maar het was de eerste training die aan hun behoeften voldeed.
Het is de moeite waard om in gedachten te houden dat het feit dat we vandaag gezond zijn niet betekent dat we in de toekomst ook geen patiënten met een chronische ziekte zullen zijn. Een dergelijke training levert ongetwijfeld voordelen op voor het hele team.
Het is iets dat grote waarde opbouwt en de werkplek zelf, als een gezonde onderneming, maar natuurlijk ook een grote steun geeft aan de patiënt en zijn familie.
Als de patiënt niet alleen bezig is met ziek zijn, maar ook met professionele taken, verta alt dit zich in zijn emotionele toestand, zijn houding ten opzichte van de behandeling en vele andere aspecten die de effectiviteit van de behandeling beïnvloeden.
Heeft u ooit een situatie meegemaakt waarin een chronisch zieke patiënt werd ontslagen vanwege zijn ziekte?
Natuurlijk zijn er situaties waarin bedrijven totaal onvoorbereid zijn op een zieke werknemer, soms bedrijven die werknemers ontslaan en dit zijn enorme tragedies, situaties waarin de patiënt niet alleen worstelt met de ziekte, maar ook met enige afwijzing.
Ik heb nu een patiënt die arts is en samen met een andere arts mijn kliniek runt. Toen de partner de diagnose kanker kreeg, zei ze dat ze, in overeenstemming met de diagnose en prognose, onmiddellijk wilde dat mijn patiënt haar aandelen zou verkopen. De vrouw op kantoor sprak niet over de ziekte. Ze kwam naar voren omdat iemand anders een vonnis over haar had uitgesproken, iemand die de naaste zou zijn, iemand met wie ze 20 jaar lang een bedrijf heeft opgebouwd.
Alleen al het verlies van een baan is altijd iets onvoorstelbaar moeilijks. Geconfronteerd met een ernstige ziekte, moet dat een enorme klap zijn!
Je baan verliezen staat in de top tien van de grootste crises in het leven, en de combinatie van ziekte en baanverlies houdt rekening met de enorme angsten die het met zich meebrengt.
Op uw initiatief wordt een nieuw portaal gecreëerd, "Zorgen voor een zieke werknemer". Kun je ons meer vertellen over dit project?
Dit is hetportaal voor alle chronisch zieke patiënten. Op dit moment richten we ons op oncologie, obesitas, depressie en vele andere chronische ziekten. Het wordt verondersteld een portaal voor iedereen te zijn en het moet op vele manieren werken. Om de patiënt in staat te stellen zijn professionele activiteit te behouden, moet hij toegang hebben tot moderne therapeutische vormen, moderne vormen van diagnostiek en vormen van geneeskunde. Artsen die dergelijke patiënten toelaten, moeten ook ruimdenkend zijn, ze moeten patiënten aanmoedigen die professioneel actief willen blijven, hen een keuze geven en niet onmiddellijk een ziekteverlof verstrekken.Er zal ook veel advies zijn over de HR-afdeling, arbeidsrecht, boekhouding en de geschiedenis van patiënten die, in het licht van hun ziekte, de manier waarop ze in hun werk functioneren, volledig hebben gewijzigd en vaak zijn veranderd industrieën. Er zal ondersteuning zijn van psychologen, advocaten, HR-specialisten die zullen vertellen dat de zieke werknemer nog een volwaardig mens is, dat hij kan solliciteren naar een nieuwe baan, van baan kan veranderen, promotie kan maken en nog veel, veel meer.
Ik zal specialisten, patiëntenorganisaties en natuurlijk de patiënten zelf uitnodigen op dit platform om iets te bouwen waarvan ik denk dat het openheid wordt en laat zien dat werk belangrijk is, en vaak nog belangrijker in het gezicht van ziekte.
Dit kan een enorm succes zijn voor zowel patiënten als werkgevers. Ik hoop dat het nieuws over dit idee zich verder zal verspreiden en zal bijdragen aan een mentaliteitsverandering en openheid zal wekken om te praten over de ziekte en de behoeften die daaruit voortvloeien, zonder de balans in het professionele leven te verstoren.
Niemand heeft ons op school geleerd hoe we met een terminaal zieke moeten praten, hoe we ons moeten gedragen als een patiënt aankondigt dat hij of zij ziek is. Dit zal de ruimte zijn om dit te doen.
Bedankt voor het interview
Deskundige src="zdrowie-psychiczne/6258000/mam_raka_czy_powinnam_powiedzie_o_tym_szefowi_.jpeg.webp" />Adrianna Sobol, psycho-oncoloog, docent aan de Medische Universiteit van Warschau Psycho-oncoloog en docent aan de Medische Universiteit van Warschau op de afdeling Oncologische Preventie. Hij werkt in het LuxMed Oncology Oncology Hospital in Warschau. Zij is bestuurslid van Stichting OnkoCafe - Samen Beter, psychotherapeut en oprichter van het Ineo Psychological Support Center. Heeft een online trainingsplatform gecreëerd He alth Begins In The Head. Auteur van talrijke publicaties op het gebied van psycho-oncologie en gezondheidspsychologie. Co-auteur van het boek "Temme kanker. Inspirerende verhalen en een gids voor emoties" (Znak, 2022). Ze treedt op als expert in televisieprogramma's, co-creëert campagnes en sociale campagnes. Hij geeft tal van trainingen en workshops op het gebied van psychologie en persoonlijke ontwikkeling.Lees ook:
- Psychooncologie: de weg naar acceptatie van kanker
- Psycho-oncologie: emoties bij kanker en hun impact op de behandeling
- Psychooncologie en moderne vormen van kankertherapie
- Psycho-oncologie: is er leven na kanker
- Psychooncologie: seksualiteit in het aangezicht van kanker