Ablatie is een methode om hartritmestoornissen te behandelen. Elektrische ablatie beschadigt opzettelijk het hart op een plaats die een aritmie veroorzaakt, wat een abnormaal hartritme is. Wat zijn de indicaties voor ablatie? Wat is precies de procedure? Wat is de effectiviteit ervan? Wat zijn de complicaties na ablatie

Ablatieis een van de methoden voor de behandeling van verschillende soorten aritmieën waarbij gebruik wordt gemaakt van radiofrequentiestroom (vandaar de naam RF-ablatie - radiofrequentie).

Een gezond hart klopt rustig, gestaag. Dit normale ritme wordt in stand gehouden door de sinusknoop, een soort "krachtpatser", waar elektrische impulsen worden geproduceerd die de hartspier stimuleren om samen te trekken. Aritmie treedt op wanneer een extra geleidingspad voor elektrische impulsen in het hart wordt gecreëerd, of een brandpunt dat een abnormaal ritme genereert. Het doel van ablatie is het vernietigen van het extra geleidingspad of brandpunt in het hart dat bijdraagt ​​aan de ongelijke hartslag.

Ablatie: indicaties

Ablatie wordt uitgevoerd wanneer:

  • tachycardie in de atrioventriculaire knoop
  • ectopische (solitaire foci) atriale tachycardie
  • idiopathische en post-infarct ventriculaire tachycardie
  • supraventriculaire aritmie (atriale flutter en fibrillatie)

Contra-indicaties voor ablatie zijn zwangerschap en bloedstolsels in het hart. De procedure kan niet worden uitgevoerd, zelfs niet als de arts de elektrode niet door de perifere bloedvaten kan inbrengen.

Ablatie: hoe voor te bereiden op de procedure?

De patiënt moet met een lege maag naar het ziekenhuis komen en de nodige medische documentatie bij zich hebben.

Ablatie: wat is het? Hoe gaat het?

De patiënt krijgt sedativa en soms een verdovende pijnstiller (opioïden) en plaatselijke verdoving. Voor het geval dat er een canule wordt ingebracht, waarmee u (indien nodig) tijdens de procedure pijnstillers kunt toedienen.

Vervolgens wordt in het liesgebied een katheter met een elektrode ingebracht in de dijbeenslagader of -ader, die door de bloedvaten naar het hart wordt geleid. Vervolgens wordt een elektrofysiologische test uitgevoerd, waarbij een aritmie kan worden veroorzaakt. De volgende fase van de procedure is het "verbranden" van het deel van de hartspier waarin:het brandpunt van de aritmie lag. Dit wordt gedaan met behulp van de radiofrequentiestroom die door de elektrode wordt gegenereerd. Alles staat onder controle van het röntgenbeeld (de bloedvaten van de patiënt worden op de monitor bekeken).

Tijdens de procedure kan de patiënt pijn voelen die hij moet melden. Daarna worden pijnstillers toegediend via de eerder ingebrachte canule en wordt de behandeling voortgezet. De hele procedure duurt tot enkele uren.

Het is de moeite waard om te weten dat naast radiofrequentiestroom ook andere soorten energie kunnen worden gebruikt (bijv. ultrageluid of koude toepassing - cryoablatie).

Ablatie: aanbevelingen na de procedure

Na ablatie moet de patiënt enkele uren in bed liggen en de ledematen niet buigen.

Ablatie: effectiviteit

In de meeste gevallen van aritmie is ablatie zeer effectief (90-100%). Het is het minst effectief bij atriale fibrillatie (de effectiviteit van de procedure wordt geschat op 60%).

Ablatie: complicaties

Ablatie is een uiterst veilige procedure. De intra- en periprocedurele mortaliteit is minder dan 0,2%. Het risico op complicaties na ablatie is ook laag. In zeldzame gevallen kan het volgende optreden:

  • hematomen op de injectieplaats,
  • pseudo-aneurysma,
  • arterioveneuze fistel,
  • diepe veneuze trombose

Complicaties na ablatie omvatten ook:

  • slag,
  • longembolie (of andere trombo-embolische complicaties)

Ablatie kan ook de hartkleppen beschadigen, de hartwand doorboren, spasmen of de kransslagader sluiten.

  • Tachycardie - Symptomen en behandeling
  • Moet je naar een cardioloog?
src="kardiologia/9736766/ablacja_metoda_leczenia_arytmii_serca_-_na_czym_polega-_wskazania-_powikania_2.JPG.webp" />

Categorie:

Cardiologie