Voor ieder van ons is vroeg of laat een verwijzing nodig voor een onderzoek of naar een specialist. Is het voorgekomen dat de arts van de kliniek weigerde u een verwijzing te geven voor medisch onderzoek? Waarschijnlijk wel… Meestal is het geen teken van kwade wil, maar een noodzaak om je aan de regels te houden. Lees welke verwijzingen voor medische keuringen uw huisarts kan geven

Het is niet eenvoudig omeen verwijzing te krijgen voor een onderzoek onder het National He alth Fund . Op welke geneeskundige zorg wij kunnen rekenen als u gebruik maakt van de diensten van een arts uit het National He alth Fund, staat in de Wet op de algemene zorgverzekering en de daaraan gegeven regelgeving. Deze documenten definiëren niet alleen strikt de competenties van artsen, maar ook de reikwijdte van de tests die ze hun patiënten kunnen bestellen. Deze regeling geldt zowel voor de huisarts (POZ), huisarts of huisarts als voor specialisten die werken op basis van een contract dat is afgesloten met het Nationaal Gezondheidsfonds.

Uw huisarts bestelt een aantal diagnostische tests

Een huisarts heeft het recht om een ​​verwijzing af te geven voor bepaalde gratis onderzoeken, als de diagnose dit vereist, d.w.z. wanneer de patiënt een gezondheidsprobleem vertoont. Deze lijst bevat laboratoriumbloedonderzoeken, urineonderzoeken en ontlastingsonderzoeken (inclusief screeningstesten, bijvoorbeeld van een keeluitstrijkje). Bij röntgenonderzoeken gaat het om röntgenfoto's van het skelet (inclusief de schedel en sinussen), de borstkas en de buikholte. Het kunnen echter geen foto's zijn die zijn gemaakt met contrastmiddel, bijv. röntgenfoto's van het maagdarmkanaal met contrastmiddel. Ook krijgen we een verwijzing voor een echo van de huisarts, maar alleen als het de buikholte betreft. Wij krijgen echter geen opdracht voor echografie van de schildklier, speekselklieren of lymfeklieren Let op: vanaf januari 2010 kan de huisarts geen patiënten doorverwijzen naar de zgn. kostenintensieve tests, d.w.z. computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming, Doppler-bloedstroombeoordeling. Hij was verantwoordelijk voor endoscopisch onderzoek van het bovenste en onderste maagdarmkanaal, d.w.z. colonoscopie en gastroscopie.

Profylactische onderzoeken alleen voor mensen uit de risicogroep

Veel mensen willen voor de zekerheid wat bloed- en urinetesten doenover uw gezondheid. "Ik heb al heel lang geen tests meer gedaan", leggen ze de dokter uit. Helaas staat de financiële ineenstorting van de staatsgezondheidsdienst geen gratis preventieve onderzoeken toe. Met zeer beperkte middelen moet de arts medische indicaties opvolgen. Als de patiënt geen specifieke aandoeningen meldt, zijn er geen symptomen die wijzen op een zich ontwikkelende ziekte, is er geen reden om zelfs de eenvoudigste analyses te bestellen. Röntgenfoto's van de borst, abdominale echografie of bloed- en urineanalyses zijn kosten die aanzienlijk hoger zijn dan het tarief dat door het National He alth Fund wordt verstrekt voor de jaarlijkse behandeling van één patiënt. De arts moet de middelen waarover hij beschikt rationeel besteden. Indien hij na nader gehoor en onderzoek van de patiënt geen aanleiding voor het onderzoek vindt, zal hij geen verwijzing afgeven.

Belangrijk

Artsen waar u zonder verwijzing naartoe kunt gaan

Zonder verwijzing van uw huisarts kunt u naar:

  • psychiaters,
  • gynaecoloog,
  • oncoloog

We hebben ook geen verwijzing nodig als we willen genezen van verslavingen of hulp willen zoeken in een GGZ

De situatie verandert als de patiënt een hoger risico loopt, bijv. obesitas, roken of kanker in zijn familie - het zal nodig zijn om analyses uit te voeren of naar een specifieke specialist te verwijzen om de ziekte te bevestigen of uit te sluiten. Regelmatig, bijvoorbeeld na de leeftijd van 50 jaar, moet een arts u doorverwijzen voor een fecaal occult bloedonderzoek. Het is veel goedkoper dan een colonoscopie en de gevoeligheid is hoger dan 90%.

Verwijzing naar een specialist en behandeling door een specialist

Als de huisarts besluit dat de patiënt na basisonderzoek door een specialist moet worden onderzocht, moet hij of zij een passende verwijzing afgeven. Voor specialistische behandeling is, op enkele uitzonderingen na (zie kader), het advies van een huisarts nodig. Maar als de patiënt onder behandeling staat van een specialist, zet hij de behandeling voort. Als hij besluit dat een consult van bijvoorbeeld een diabetoloog of een gastro-enteroloog nodig is, is hij verplicht een passende verwijzing te geven en de patiënt niet naar de huisarts te sturen. De huisarts heeft niet het recht om een ​​dergelijke verwijzing uit te schrijven, omdat hij niet over de juiste medische documentatie beschikt.

Het is vergelijkbaar in het geval van verwijzingen voor een operatie, revalidatie of behandeling in een sanatorium - alleen een specialist mag ze afgeven op basis van de door hem bestelde tests.

Er is geen limiet aan onderzoek om de voortgang van de behandeling te volgen

De patiënt hoeft zich geen zorgen te maken dat de arts in het geval van een ernstige of chronische ziekte het aantal tests zal beperken waarmee zijn gezondheid kan worden gecontroleerd. De frequentie van geordende analyses is altijd afhankelijk van het type ziekte. Bijvoorbeeld: bij antistollingsbehandeling wordt elke 1-2 weken een bloedanalyse uitgevoerd, in het geval van atherosclerose - eens in de paar maanden.

"Zdrowie" maandelijks

Categorie:

Patiëntkit