- Locatie van endometriose-laesies
- Menstruatiecalculator
- Complicaties van endometriose
- Symptomen van endometriose
- Vruchtbaarheidsstoornissen en endometriose
- Zoeken naar endometriose
- Verwijdering van endometriose-laesies
Algemeenhet mechanisme van endometrioseis afhankelijk van de overdracht van baarmoederepitheelcellen, of endometrium, en hun implantatie in andere organen in de vorm van de zogenaamdeendometriumlaesies , die geleidelijk kunnen groeien. De specifieke locatie van de foci is gerelateerd aan het type endometriose.
Er zijn 3 soorten van deze ziekte:
- peritoneale endometriose- endometriale laesies komen voor in de buikholte en kunnen in grootte variëren, van één tot enkele centimeters,
- ovariële endometriose- foci worden gevormd in de eierstokken - in de vorm van endometriumcysten, ook bekend als chocoladecysten,
- diep infiltrerende endometriose(Diep infiltrerende endometriose, DIE) - baarmoederepitheelweefsel infiltreert het buikvlies "diep", meer dan 5 mm dik.
Locatie van endometriose-laesies
Afhankelijk van het type endometriose, kunnen de brandpunten in veel gebieden worden gevonden, vaak hebben ze niets te maken met het voortplantingssysteem. Endometriale knobbeltjes worden meestal gedetecteerd in de bekkenorganen en de buikholte, waaronder:
- dikke darm (rectum, sigmoïde colon),
- brede ligamenten van de baarmoeder,
- recto-uteriene holte (de zogenaamde Douglas Bay),
- rectovaginaal septum,
- adjaciczu,
- vaginale wand,
- urineleiders,
- blaas,
- diafragma
In zeer zeldzame gevallen van gevorderde ziekte werden endometriosefoci, die karakteristieke verklevingen of tumoren vormden, ook gedetecteerd in organen die ver van de baarmoeder verwijderd waren, bijv. in:
- perierdziu,
- borstvlies,
- oku
- of de hersenen
Menstruatiecalculator
Wil je weten in welke fase van je menstruatiecyclus je zit? Bereken je vruchtbare, onvruchtbare en menstruatie
Stap 1/2
Selecteer de gemiddelde cycluslengte:
Complicaties van endometriose
Onbehandelde endometriose, vooral diep infiltrerende endometriose, kan leiden tot ernstige complicaties, b.v.
- gastro-intestinale obstructie,
- vernauwing van het darmlumen,
- vernauwing van het ureterlumen, en dus zelfs nierdood
De agressiviteit van endometriose wordt door sommige specialisten vergeleken met neoplastische ziekten
Het uitzettende "vreemde", infiltrerende weefsel veroorzaakt de vorming van verklevingen en tumoren in het juiste weefsel. Er wordt vermoed dat langdurige endometriose-laesies, met name cystische of diep infiltrerende laesies, ook het risico op kanker kunnen verhogen.
Symptomen van endometriose
Symptomen van endometriose kunnen van vrouw tot vrouw verschillen, afhankelijk van de specifieke locatie van de laesies. De meest voorkomende zijn:
- aanhoudende en terugkerende bekken- of lage rugpijn,
- hevig menstrueel bloedverlies
- of pijn tijdens geslachtsgemeenschap
Bij een uitbraak in de darmen kunnen spijsverteringsproblemen ontstaan:
- winderigheid,
- diarree
- of pijnlijke stoelgang
Pijnklachten, ongeacht het orgaan waarin de endometriose optreedt, worden veroorzaakt door de vorming vanverklevingen en stolselsin het aangetaste weefsel. Lokale ontsteking wordt dan gevormd en endometriumcellen infiltreren vaak de zenuwvezels, wat wordt ervaren als een gevoel van pijn.
Vruchtbaarheidsstoornissen en endometriose
Endometriose heeft ook een aanzienlijke invloed op de disfunctie van het voortplantingssysteem. Geschat wordt dat zelfsbij meer dan 90% van de vrouwen met deze ziekte problemen heeft met het op natuurlijke wijze verwekken van een kind , en soms zal het onmogelijk zijn. Dit komt omdat het uitzettende weefsel van het endometrium de afscheiding van hormonen door de eierstokken verstoort en hun functie kan aantasten.
De vorming van endometriumcysten in de eierstok kan ook het aantal eierstokfollikels dat kan worden getransformeerd in eicellen die kunnen worden bevrucht (d.w.z. de zogenaamde ovariële reserve) aanzienlijk verminderen.
Op dezelfde manier zal een ontsteking in de buikholte, die vaak voorkomt bij endometriose, de implantatie van het embryo negatief beïnvloeden en zo de vruchtbaarheid van de vrouw verminderen.
Zoeken naar endometriose
Bij het vermoeden van endometriose is het erg belangrijk om een nauwkeurige diagnose te stellen, waardoor een "kaart" van bestaande pathologische veranderingen kan worden opgesteld. Hierbij zijn verschillende methoden van beeldvormende diagnostiek van het grootste belang, zoals:
- echografietransabdominaal,
- transvaginale echografie,
- transrectale echografie (het zogenaamde TRUS-onderzoek),
- magnetische resonantie beeldvorming
In het vergevorderde stadium van de ziekte, wanneer de patiënt klaagt over darmdisfunctie, bloeding uit het lagere maagdarmkanaal en terugkerende pijn tijdens de menstruatie, is echografisch onderzoek van TRUS bijzonder nuttig.
Deze variant van het echografisch onderzoek kan ook worden gebruikt wanneer een eerder onderzoek door de buik- of vaginale integumenten de aanwezigheid van een grote focale laesie (meer dan 3 cm) in het gebied van de achterste vaginale fornix aan het licht bracht
Bij een diepgaande diagnose, wanneer er al eerder een storende verandering is geconstateerd, wordt vaak gebruik gemaakt van magnetische resonantie beeldvorming. Dit onderzoek illustreert perfect de ziekteprocessen die plaatsvinden in zachte weefsels, pezen, ligamenten en spieren.
Bovendien is deze test zeer specifiek voor de diagnose van endometriumcysten. Het maakt ook een gelijktijdige, gedetailleerde beoordeling van de voorste en achterste delen van het bekken mogelijk, samen met de diepte van weefselinfiltratie (wat vooral belangrijk is bij het beoordelen van de voortgang van diep infiltrerende endometriose).
Om het vermoedelijke weefsel duidelijk te identificeren, kan het soms nodig zijn een diagnostische laparoscopie uit te voeren, d.w.z. endoscopie van de buikholte via een kleine incisie in de buikwand. Deze techniek maakt het onderzoek van de voortplantingsorganen en de verwijdering van weefselmonsters mogelijk zonder de noodzaak van invasieve opening van de buikholte, wat kan worden geassocieerd met latere complicaties en littekens op het lichaam.
Deze procedure wordt vooral aanbevolen wanneer farmacologische behandeling niet effectief is, de kwaliteit van leven van de patiënt verslechtert, er talrijke knobbeltjes rond de aanhangsels zijn of de bestaande cyste is gescheurd.
Verwijdering van endometriose-laesies
Behandeling van endometriose, vooral bij jonge meisjes en vrouwen in de reproductieve periode, begint meestal met de toediening van farmacologische preparaten. Meestal zijn dit oestrogeen-progestageen- of progestageen-pillen met een contraceptief effect en analgetica.
Met een uitgebreide voortgang van de ziekte, met name diep infiltrerende endometriose en de aanwezigheid van verschillende foci en cysten, zal de basisvorm van behandeling volledige excisie van storende laesies zijn.
Chirurgische behandeling kan worden onderverdeeld in:
- conservatief- wordt uitgevoerd bij vrouwen die van plan zijn zwanger te worden. Het omvat het wegsnijden van verklevingen uit het gebied van de eierstokken en eileiders, maar mogelijk zonder hun structuur te beschadigen,excisie van de cyste en excisie of ablatie (verbranding) van foci in aangrenzende organen
- radical- gebruikt bij patiënten met vergevorderde laesies die niet langer zwanger willen worden. Het bestaat uit bilaterale verwijdering van de eierstokken en de baarmoeder, meestal met behulp van de laparoscopische methode. De behandeling wordt ook wel de zgn chirurgische menopauze
Helaas leidt zelfs zo'n geavanceerde chirurgische ingreep niet altijd tot genezing. Bij ongeveer 15% van de patiënten houdt de pijn na radicale behandeling van endometriose nog steeds aan en kunnen de foci na verloop van tijd weer verschijnen.
Endometriose, hoewel het in de beginfase meestal asymptomatisch is, is een chronische ziekte die moeilijk te behandelen is. Langdurige onderschatting van symptomen die verband houden met menstruatiestoornissen en pijn in het bekkengebied kan leiden tot ernstige complicaties, waaronder onvruchtbaarheid.
Regelmatige bezoeken aan de gynaecoloog mogen daarom niet worden verwaarloosd, die routinematig moeten worden aangevuld met een follow-up echografisch onderzoek.