- Runner's toe - wat is het?
- Runner's toe - redenen
- Runner's toe - symptomen
- Runner's toe - hoe blessures te voorkomen
- Runner's toe - behandeling
Runner's teen is een van de meest voorkomende verwondingen die hardlopers overkomen. De aandoening treft het eerste metatarsofalangeale gewricht, is erg pijnlijk en maakt het onmogelijk om verder te trainen. Wat zijn de oorzaken van een vingerblessure en hoe ermee om te gaan?
Runner's toe - wat is het?
Deze vrij veel voorkomende term is een voetblessure, of beter gezegd: het eerste intraossale-phalangeale gewricht. De ziekte, die acuut is, ontstaat als gevolg van de verdieping van de stijfheid van dit gewricht. Hoe ontstaat deze blessure? De "runner's toe" bereikt meestal mensen die hun voeten blootstellen aan overmatige buig- en gewrichtsbelastingen.
Het is dus niet alleen een blessure van lopers, maar ook van bijvoorbeeld voetballers of rugbyspelers die trainen op een kunstmatige ondergrond. Bij deze specifieke aandoening is er sprake van overmatige dorsaal- of plantairflexie op een stevige ondergrond. Als gevolg van te veel buigen van het gewricht kan het plantaire deel van het kapsel en het ligament worden beschadigd, en in extreme gevallen zelfs een breuk van de middenvoetbeenderen of het dorsale deel van de falanx.
Runner's toe - redenen
De oorzaak van de blessure is overmatige buiging en dus belasting van het intraosseus-falangeale gewricht. Dit kan gebeuren door een acute verwonding aan de voet die het eerste gewricht beschadigt. De ziekte kan ook het gevolg zijn van eerdere microtrauma's of pathologieën in het gewricht, bijv. aseptische necrose, spasmen van de teenflexoren. Het kan ook het gevolg zijn van degeneratieve veranderingen.
De gemakkelijkste manier om geblesseerd te raken is op een harde ondergrond, bijvoorbeeld op een kunstmatige ondergrond, de zogenaamde turf (vandaar de tweede naam van de blessure - turftoe). De schuld voor het optreden ervan kan ook worden veroorzaakt door ongepaste sportschoenen die de voet niet goed stabiliseren.
Runner's toe - symptomen
Het meest opvallende symptoom van een blessure is pijn aan de basis van de grote teen. Pijn verergert wanneer het gewicht wordt overgebracht naar het aangedane been. Naast pijn kan er roodheid of zwelling zijn en zelfs een onderhuids hematoom. U kunt een ongemakkelijke stijfheid in het gewricht voelen waardoor de voet niet volledig dorsaalflexie kan krijgen.
In het geval van een verwonding kunnen degeneratieve of zelfs degeneratieve botgroei aan de dorsale zijde van het bot optredenmiddenvoet
Schade kan drie graden aannemen:
1e graad verstuiking(lichte pijn, lichte bewegingsbeperking voet, minimale zwelling),
2e graads verstuiking(uitgebreide pijn, hematoom en grotere zwelling, slap op het been),
3e graad van verstuiking(uitgebreide gevoeligheid rond het gehele beschadigde gewricht, grote pijn, grote zwelling en hematoom, onvermogen om normaal te lopen).
Runner's toe - hoe blessures te voorkomen
Omdat het risico op letsel groot is, is het de moeite waard om het tegen te gaan, vooral als we het in het verleden hebben gehad. De beste aanpak is om de dorsaalflexie en plantaire metatarsofalangeale gewrichten gedeeltelijk te verstijven. Hiervoor kan gebruik worden gemaakt van taping of een orthese. Speciale inzetstukken van veerkrachtig staal zijn ook nuttig.
Als je sporten beoefent waarbij je risico loopt op een turfteen, moet je ook investeren in goede voetstabiliserende schoenen.
Het is ook noodzakelijk om uw voeten op te warmen voordat u met elke training begint.
Als de eerste symptomen van een blessure optreden, mogen deze niet genegeerd worden, omdat een onbehandelde hardloper tot degeneratie kan leiden.
Runner's toe - behandeling
Letsel kan worden opgespoord met een röntgenfoto van de voet of een MRI, die een nauwkeurig beeld geeft van het letsel. De behandeling is aanvankelijk conservatief. De patiënt wordt cryotherapie aanbevolen en voldoende rust.
Als er graad 1 blessure is, is het mogelijk om lichtere oefeningen te doen. De patiënt ondergaat vervolgens revalidatie. De behandeling wordt ondersteund door taping en vingerscheiding. Een 1e graads blessure geeft je de kans om snel weer te gaan sporten.
Bij een 2e graads blessure moet je ongeveer 2 weken een sportonderbreking nemen. In dit stadium wordt aanbevolen om het gewricht te rehabiliteren en te verstevigen.
Als er een 3e graads letsel is opgetreden, moet de patiënt eerst krukken gebruiken om overbelasting van de voet te voorkomen. Chirurgie is vereist wanneer er een risico bestaat dat bot of kraakbeen losraakt. In dit meest vergevorderde geval kan het tot 8 weken duren voordat de patiënt weer gaat sporten, en in sommige gevallen kan het zijn sportcarrière beëindigen.
Belangrijk! De basis om weer te gaan sporten na een voetblessure is het ontbreken van pijn die gepaard gaat met activiteit.