ECG met behulp van de Holter-methode is een van de soorten elektrocardiografie. Het is een zeer nuttige test, vooral bij de diagnose van hartritmestoornissen. Het wordt aanbevolen door een cardioloog in verschillende klinische situaties. Wat is de Holter ECG-methode en wat zijn de indicaties voor de werking ervan?
Het ECG registreert de elektrische activiteit van het hart terwijl het actief is. Hiermee kunt u veel ziekten van dit orgaan diagnosticeren. Normaal ECG registreert het werk van het hart op een specifiek, actueel moment. Als er voortdurend een ritmestoornis aanwezig is, is een dergelijk onderzoek voldoende om deze op te sporen. Het probleem is aritmieën die periodiek verschijnen en dan verdwijnen en na een tijdje weer verschijnen. Sommige kunnen zich bijvoorbeeld alleen 's nachts voordoen, tijdens de slaap. Dergelijke hartritmestoornissen worden mogelijk niet gedetecteerd door gewone ECG's als u het moment mist waarop ze aanwezig zijn. In dergelijke situaties is het handig omECG uit te voeren met de Holter-methode .
Wat is de Holter methode ECG?
Dit is een uitgebreide bewaking van de elektrische activiteit van het hart via een speciaal apparaat. Het duurt meestal 24 uur, hoewel het langer kan duren en tot een week kan duren. Het omvat de plaatsing van 3 tot 12 elektroden in het borstgebied. Het Holter-apparaat, een apparaat dat 24 uur per dag de hartslag meet, wordt ook aan de patiënt bevestigd met een speciale riem. Het slaat het ECG-record van alle uren van de test op.
Het moet te allen tijde worden gedragen, ook op het werk, thuis en tijdens het slapen. Dankzij de mogelijkheid van continue monitoring van de hartactiviteit is de cardioloog in staat aritmieën op te sporen. Het apparaat registreert verschillende parameters zoals de hoogste en laagste hartslagwaarde. Ik registreer hartslagonderbrekingen en episodes van tachycardie (d.w.z. te snelle hartslag) afkomstig van de atria en de ventrikels.
Het Holter-apparaat verzamelt ook andere parameters die de cardiologie helpen bij het diagnosticeren van afwijkingen. De Holter ECG-opname bestaat, net als gewone ECG's, uit een iso-elektrische lijn, die een horizontale lijn is en het gebrek aan elektrische activiteit van het hart aangeeft.
De volgende elementen zijn golven (P, Q, R, S, T en U) die verband houden met de stimulatie van specifieke delen van het orgel. vouwenze zijn positief wanneer ze naar boven stijgen rond de iso-elektrische lijn, of negatief wanneer ze zich onder de iso-elektrische lijn bevinden. Bij diagnostiek is ook de lengte van intervallen tussen individuele golven van belang, ook wel PQ-, QT- en ST-segmenten en intervallen genoemd.
Op basis van de evaluatie van alle ECG-componenten en symptomen kan de arts een diagnose stellen van hartaandoeningen zoals beschadiging, hypertrofie, ischemie en aritmieën en geleidingsstoornissen.
Na de aangegeven onderzoekstijd gaat u naar de cardiologiekliniek. Daar wordt de Holter verwijderd en gebruikt de arts speciale software om de gegevens van hem uit te lezen.
Hoe bereid je je voor op de Holter ECG-test?
Het uitvoeren van deze test vereist geen speciale voorbereiding. Bij mannen met een behaarde borstkas is het raadzaam deze te verwijderen voordat met monitoring wordt begonnen. Het is een goed idee om loszittende kleding te dragen die gemakkelijk kan worden aangetrokken nadat de elektroden op de huid zijn aangebracht.
Tijdens het onderzoek dient u een observatiedagboek bij te houden, waarin u bijhoudt welke medicijnen zijn ingenomen en op welk tijdstip.
Stressvolle situaties en inspanning moeten ook worden geregistreerd, omdat deze het ECG-beeld kunnen verstoren. Zorg ervoor dat het apparaat niet nat wordt en dat u de elektroden losmaakt.
Indicaties voor het dragen van een holter
Er zijn specifieke klinische indicaties voor het vaststellen van Holter. Een dergelijk onderzoek moet worden uitgevoerd bij mensen met flauwvallen en terugkerende hartkloppingen, als de oorzaak van deze symptomen onbekend is. Ze worden vaak geassocieerd met episodes van bradycardie, wat een extreem langzame hartslag is (ruim minder dan 60 slagen per minuut).
Een andere indicatie is cardiomyopathie, een groep aangeboren of verworven ziekten die de hartspier beschadigen. De Holter-test is nuttig bij het beoordelen van de reactie van het lichaam op anti-aritmica en bij het controleren van de werking van een geïmplanteerde pacemaker of cardioverter-defibrillator.
Andere indicaties zijn een onverklaarde beroerte en atriale fibrillatie, een van de meest voorkomende aritmieën, vooral bij ouderen.