Onvruchtbaarheid is tegenwoordig een probleem voor veel stellen. Verschillende factoren kunnen tot dit fenomeen leiden. Soms is de partner betrokken bij bepaalde aandoeningen die leiden tot onvermogen om zwanger te worden, en soms bij de partner. Ontdek welke tests worden uitgevoerd bij de diagnose van onvruchtbaarheid bij vrouwen en welke bij mannen, en ontdek waarom onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid termen zijn die twee verschillende gezondheidsproblemen beschrijven.

Onvruchtbaarheidkomt helaas steeds vaker voor en wereldwijde gezondheidsorganisaties merken het op. Het probleem wordt benadrukt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), volgens welke bijna50 miljoen stellenwereldwijd kunnen worstelen met onvruchtbaarheid. Niet alle mensen uit de bovengenoemde groep worstelen echter met onvruchtbaarheid - dit probleem is niet hetzelfde als onvruchtbaarheid.

Onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid

Vaak worden deze termen door elkaar gebruikt, maar in de praktijk betekenen ze niet hetzelfde. Onvruchtbaarheid treedt op wanneer een paar er niet in slaagt om een ​​kind te verwekken, ondanks een jaar van inspanningen en regelmatige geslachtsgemeenschap, zonder het gebruik van voorbehoedsmiddelen.

Deze regel geldt voor vrouwen onder de 35 jaar. Bij patiënten ouder dan deze leeftijd kan onvruchtbaarheid worden vastgesteld na 6 maanden vruchteloze pogingen om zwanger te worden.

Onvruchtbaarheid is een aandoening waarbij een patiënt of patiënt niet in staat is om ouder te worden. Het is dus mogelijk om onvruchtbaarheid te behandelen, maar onvruchtbaarheid is ongeneeslijk.

Oorzaken van onvruchtbaarheid

Onvruchtbaarheid bij vrouwen

De oorzaken van onvruchtbaarheid bij vrouwen verschillen van de oorzaken van onvruchtbaarheid bij mannen. Vrouwelijke onvruchtbaarheid kan het gevolg zijn van:

  • ovulatiestoornissen (gerelateerd aan bijvoorbeeld voortijdig ovariumfalen, hyperprolactinemie of polycysteus ovariumsyndroom),
  • baarmoederproblemen (zoals endometriose of bekkenontsteking),
  • maar ook door obstructie van de eileiders

Soms is onvruchtbaarheid bij vrouwen het gevolg van de behandeling van een andere ziekte. Deze situatie kan bijvoorbeeld worden waargenomen bij patiënten die radiotherapie of chemotherapie hebben ondergaan.

Mannelijke onvruchtbaarheid

Onvruchtbaarheid kan ook mannen treffen. De oorzaak van mannelijke onvruchtbaarheid kunnen spermastoornissen zijn (bijvoorbeeld in de vorm van verminderd aantal zaadcellen of verminderde mobiliteit), die het gevolg kunnen zijn van bijvoorbeeld de bofziekte.

Het niet kunnen verwekken van een kind kan ook te maken hebben met:

  • zaadbalkanker,
  • varicocele
  • of met genetische ziekten zoals het syndroom van Klinefelter.

Onvruchtbaarheid kan, net als bij vrouwen, optreden als gevolg van chemotherapie of radiotherapie

Hoe herken je onvruchtbaarheid?

De diagnose van onvruchtbaarheid bij vrouwen en mannen heeft een aantal gemeenschappelijke elementen. Het gaat in de eerste plaats om een ​​lichamelijk onderzoek, d.w.z. een medische voorgeschiedenis. Tijdens het gesprek worden vragen gesteld over de algemene gezondheid van de patiënt, de ziekten waaraan hij lijdt en aan welke ziekten hij in het verleden heeft geleden.

Daarnaast kunnen de vragen betrekking hebben op de ingenomen medicijnen, de gebruikte stimulerende middelen en de algemene levensstijl van de patiënt.

Daarna wordt het lichamelijk onderzoek uitgevoerd. Bij vrouwen wordt een algemeen gynaecologisch onderzoek en borstonderzoek uitgevoerd, bij mannen is een grondig onderzoek van de testikels noodzakelijk.

Het is de moeite waard aandacht te schenken aan het feit dat het bij de diagnose van onvruchtbaarheid noodzakelijk is om niet alleen de geslachtsorganen te onderzoeken, maar eigenlijk het onderzoek van het hele organisme. Het is bijvoorbeeld noodzakelijk om aandacht te besteden aan mogelijke manifestaties van hormonale stoornissen (zoals bijvoorbeeld hirsutisme of striae).

Hoe herken je onvruchtbaarheid bij vrouwen?

De lijst met tests die moeten worden uitgevoerd bij de diagnose van onvruchtbaarheid bij vrouwen is vrij lang.

Talloze hormonale tests zijn nodig: ​​

  • de niveaus van oestrogenen, FSH en LH kunnen worden bepaald,
  • AMH-test (anti-Mulleriaans hormoon) wordt vaak besteld om de zogenaamde ovariële reserve,
  • test ook andere hormonen, zoals prolactine of schildklierhormonen (voornamelijk TSH, FT4 en FT3)

Eerder werd al gesproken over de noodzaak om een ​​gynaecologisch onderzoek uit te voeren. Het omvat echter niet alleen een lichamelijk onderzoek, maar ook beeldvormend onderzoek.

Het wordt in dit geval gebruikt:

  • echografie,
  • hysterosalpingografie (een contrasttest waarmee u bijvoorbeeld obstructie van de eileiders kunt identificeren)
  • of hysteroscopie (waardoor het mogelijk is om de binnenkant van de baarmoeder te visualiseren en eventuele verklevingen of poliepen uit het lumen te verwijderen).

Soms is het bij de diagnose van vrouwelijke onvruchtbaarheid gerechtvaardigd om andere uit te voerenbeeldvormende tests, zoals abdominale MRI.

We raden ook genetische tests aan (bijv. bij verdenking van het syndroom van Turner), evenals tests voor verschillende infectieziekten (bijv. HIV, virale hepatitis of syfilis).

Hoe herken je mannelijke onvruchtbaarheid?

Sommige tests die worden uitgevoerd om mannelijke onvruchtbaarheid te diagnosticeren, zijn dezelfde als de tests die worden gebruikt om vrouwelijke onvruchtbaarheid te diagnosticeren. We hebben het hier bijvoorbeeld over genetisch onderzoek of onderzoek naar infectieziekten.

Bij patiënten met vermoedelijke onvruchtbaarheid is de spermaanalyse de belangrijkste, waarbij het aantal zaadcellen in het sperma wordt beoordeeld, evenals hun levensvatbaarheid en mobiliteit.

Hormoontests (vooral bloedandrogeenconcentratietests) en beeldvormende tests (vooral testiculaire echografie) zijn ook belangrijk.

In gerechtvaardigde gevallen, bij de diagnose van mannelijke onvruchtbaarheid, worden meer invasieve tests gebruikt, waaronder testiculaire biopsie.

Het wordt meestal aanbevolen wanneer het sperma van de patiënt volledig vrij is van sperma en wanneer de resultaten van eerdere tests (bijv. hormonaal, genetisch en beeldvormend) het niet mogelijk maken de oorzaak van onvruchtbaarheid te bepalen.

Behandeling van onvruchtbaarheid

Onvruchtbaarheid, althans op dit moment, kan niet worden genezen door medicijnen. Dit betekent echter niet altijd dat een koppel waarvan een van de personen worstelt met onvruchtbaarheid, nooit kinderen zal kunnen krijgen. Het is mogelijk om gebruik te maken van in vitro fertilisatie (in vitro procedure).

  • Onvruchtbaarheid - wat is het? Verschillen tussen onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid
  • Wat zijn de oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid?
  • Mannelijke onvruchtbaarheid: wanneer een man vruchtbaarheidsproblemen heeft

Categorie:

Zwangerschap