Flescariës tast melktanden aan. Het zijn witte vlekken en strepen, en na verloop van tijd, donkere verkleuring op de tanden van een baby of peuter. Het is gevaarlijk en vereist een snelle behandeling, omdat het de meeste tanden snel kan bedekken en kan leiden tot afwijkingen bij het doorkomen van blijvende tanden.
Flescariëstreft vooral zuigelingen en jonge kinderen tot vier of vijf jaar. Eerst witte vlekken en strepen, daarna bruinachtige of zwarte verkleuringen op de voortanden (snijtanden), bij het tandvlees en soms aan de binnenkant, waardoor ze moeilijk te zien zijn. Helaas verspreidt onbehandelde cariës zich snel van de ene tand naar de andere en wordt na verloop van tijd niet alleen zichtbaar, maar kan het ook tot veel ernstige gevolgen leiden. Cariës kan blijvende tanden aantasten of bijdragen aan voortijdig verlies van melktanden, zodat blijvende tanden hun steun verliezen en scheef kunnen groeien wanneer het tijd is om door te breken. Dit betekent op zijn beurt dat de resulterende malocclusies vaak een lange en vervelende behandeling vereisen.
Hoe ontstaat flescariës?
Flescariës, zoals de naam al doet vermoeden, wordt veroorzaakt door het contact van het tandoppervlak van een baby of peuter met een fles. Maar niet alleen omdat het zich ook kan ontwikkelen bij kinderen die drinken uit populaire antilekbekers. Zeker als de peuter gezoete dranken (thee) drinkt of waarin suikers van nature voorkomen, zoals sappen. Ze zijn een geweldige broedplaats voor bacteriën die zuur produceren, glazuur vernietigen en tandbederf veroorzaken. De kans op ontwikkeling neemt toe als het kind 's nachts veel drinkt. Dit komt omdat de afscheiding van speeksel, dat voor 99% uit water bestaat, wordt verminderd en het constant wast en op een bepaalde manier de tanden en de mond reinigt. Daarnaast drinkt een kind veel langer uit een fles dan bijvoorbeeld uit een open beker, waardoor zijn melktanden ook langer aan de negatieve effecten van bacteriën worden blootgesteld. Bovendien is er vaak onsystematische mondhygiëne, vooral bij zuigelingen en jonge kinderen, omdat men nog steeds gelooft dat melktanden die toch uitvallen minder goed kunnen worden verzorgd dan permanente. Sommige tandartsen zijn ook van mening dat de ontwikkeling van flescariës een kwestie is van genetische aanleg, d.w.z. de gevoeligheid van tandglazuur voor zuren.Ongeacht de oorzaak van de vorming ervan, zijn artsen het erover eens dat preventie het belangrijkste is.
Preventie van flescariës
Flescariës kan worden voorkomen door een paar eenvoudige regels te volgen. Focus allereerst op hygiëne. Zelfs als de baby nog geen tanden heeft, is het de moeite waard om zijn tandvlees te wassen met een steriel gaasje gedrenkt in gekookt, afgekoeld water. Zodra de eerste tand verschijnt, is het de moeite waard om een siliconenborstel op de vinger te kopen, waardoor deze gemakkelijk schoon te maken is en tegelijkertijd gezwollen tandvlees masseert. Later moet je een borstel met zachte haren kopen en ongeveer een jaar kun je tandpasta introduceren met een fluoridegeh alte dat past bij de leeftijd. Oudere kinderen moeten leren om hun tanden twee keer per dag te poetsen, bij voorkeur ongeveer twee minuten, omdat dan de kans groter wordt dat tandplak wordt verwijderd dat de groei van bacteriën bevordert. Je moet je peuter ook leren dat je 's avonds na het poetsen niet meer kunt eten, vooral producten met toegevoegde suikers, en dat stilstaand water de enige toegestane drank is. Bovendien ondersteunt het de werking van speeksel en wast het de mond. Volwassenen moeten er ook aan denken om niet aan de tepel of fles te likken en de baby niet op de mond te kussen, omdat dit de gemakkelijkste manier is om bacteriën van de mond naar de baby over te brengen. Profylaxe omvat ook een bezoek aan de tandarts voor het kind, bij voorkeur eens in de zes maanden, omdat het de tandarts is die de eerste, zelfs de kleinste, carieuze veranderingen aan het gebit snel kan opmerken.
Behandeling van flescariës
Bij flescariës is de behandeling afhankelijk van het stadium. Als de veranderingen klein zijn, volstaat het om de tanden te fluorideren, als er donkere verkleuringen zijn, impregneer ze met zilvernitraat. Sommige tandartsen raden ook aan om zieke tanden te behandelen of zelfs te verwijderen, maar dit brengt een risico van latere malocclusie met zich mee.