Abdominale echografie is een onderzoek waarmee u de toestand van de buikorganen kunt beoordelen en zelfs kleine afwijkingen en veranderingen in hun structuur kunt detecteren. Wat zijn de indicaties voor een buikecho? Hoe moet je je voorbereiden op de toets? Hoe gaat de test?

echografie van de buikholtemoet omvatten:

  • lever met een beoordeling van de galblaas, intra- en extrahepatische galwegen en levervaten
  • alvleesklier
  • milt
  • bijnieren
  • nieren met afleiding
  • blaas
  • grote buikvaten (aorta, inferieure vena cava en iliacale vaten - deze beoordeling is echter niet gelijk aan Doppler-beoordeling) met retroperitoneale structuren
  • bekkenorganen - baarmoeder en eierstokken bij vrouwen en prostaat bij mannen

In het laatste geval zijn endocavitale tests de referentietests, die bestaan ​​uit een ultrasone sonde die wordt ingebracht door de natuurlijke openingen van het lichaam (vagina, anus), die het domein zijn van respectievelijk gynaecologen en urologen. Transabdominaal onderzoek is vaak een vooronderzoek voor endocavitaal onderzoek of vaak een aanvullend onderzoek, bijv. bij vrouwen met pijn in de onderbuik om andere aandoeningen uit te sluiten die niet direct verband houden met het voortplantingsorgaan, zoals acute appendicitis, diverticulitis of de aanwezigheid van een hernia, enz.

Naast het basis echografisch onderzoek van de buikholte zijn er gedetailleerde onderzoeken - Doppleronderzoeken van de buikslagaders en onderzoeken met een ander type transducers - microconvex voor de bovengenoemde endocavitale onderzoeken, proctologische transducers of transoesofageale ultrasone transducers

echografie van de buikholte - indicaties

De indicaties voor echografisch onderzoek van de buikholte moeten die zijn waarvoor dringende onderzoeken worden uitgevoerd, d.w.z. zonder voorafgaande voorbereiding:

  • patiënten met pijnklachten uit de buikholte, vooral patiënten met symptomen van de zg acute buik (bijv. bij vermoede acute pancreatitis, bij vermoede gastro-intestinale perforatie, bij gediagnosticeerde bovenste of onderste gastro-intestinale bloeding, bij vermoede acute appendicitis, bij patiënten metmet symptomen van nierkoliek, vermoedelijke dissectie of ruptuur van het abdominale aorta-aneurysma en bij andere acute aandoeningen van de buikholte)
  • traumapatiënten
  • bij de diagnose van geelzucht, koorts van onbekende oorsprong, enz.

Er zijn geen contra-indicaties voor het echografisch onderzoek van de buikholte. Vanwege de veiligheid voor de geteste persoon is het mogelijk om de tests te herhalen, bijvoorbeeld bij het bewaken van de voortgang van de behandeling.

Spoedonderzoeken zijn vaak zeer waardevol in het kader van een snelle diagnose van acute aandoeningen, maar u moet zich bewust zijn van hun beperkte waarde omdat de patiënt niet op het onderzoek is voorbereid.

Echografisch onderzoek van de buikholte wordt uitgevoerd zoals gepland om de toestand van de buikorganen te beoordelen bij asymptomatische en symptomatische patiënten, of bij de behandeling van chronische ziekten, bijv.

  • diabetes
  • hypertensie
  • langdurig braken en/of diarree
  • gewichtsverlies
  • stoppen of moeite met plassen en/of ontlasting
  • buikvergroting zonder duidelijke reden
  • voelbare tumor van de buikholte, enz.

Lees ook: Mobiele echografie - hoe werkt deze moderne versie van echografie

Nuttig om te weten

Geplande onderzoeken (buikholte, Doppler-vaatonderzoek) worden uitgevoerd na voorafgaande voorbereiding. Het voorbereiden van de patiënt op het onderzoek heeft een zeer grote invloed op de kwaliteit ervan - de arts die de echografie uitvoert, kan veel meer zien als de patiënt goed is voorbereid. Zonder voorbereiding kunnen grote hoeveelheden darmgas worden verwacht, waardoor de zichtbaarheid van interne organen wordt verdoezeld. Vaak krijg je een beschrijving zoals "test met beperkte diagnostische waarde, de alvleesklier onzichtbaar, verduisterd door gassen, het wordt aanbevolen om na voorbereiding opnieuw te testen".

Echografie van de buikholte - hoe voor te bereiden op het onderzoek?

De patiënt dient zich 's ochtends op een lege maag (d.w.z. zonder eten of drinken voor het onderzoek) voor het onderzoek te melden. Als de test 's middags is, is het raadzaam om 6-8 uur voorafgaand aan de test niet te eten en drinken. Ook mag u op de dag van het onderzoek geen sigaretten, kauwgom of bijvoorbeeld snoep roken. Indien mogelijk is het raadzaam om vooraf uw stoelgang te reguleren.

U kunt de kwaliteit van de test ook verbeteren door2 dagen voor de test een passend dieet te introduceren- d.w.z. zonder opgeblazen voedsel: bijv. kool, erwten, bonen, appels, druiven en ander steenfruit, of koolzuurhoudende dranken. Bovendien kunnen ontgassingsmiddelen worden gebruikt, b.v.Espumisan, 3 dagen voor de testdag (2 tabletten 3 keer per dag), neem echter geen tabletten op de testdag

echografie van de buikholte - het verloop van het onderzoek

Echografisch onderzoek van de buikholte moet normaal gesproken beginnen met een lichamelijk onderzoek, d.w.z. een interview met de patiënt, dat tijdens het grootste deel van het onderzoek soepel kan worden voortgezet. Een belangrijk punt is ook de informatie of het echografisch onderzoek van de buikholte al eerder is uitgevoerd. Zo ja, om welke reden (is het hetzelfde als nu, of een andere - wat?) En zijn de resultaten van eerdere onderzoeken beschikbaar om de dynamiek van veranderingen te vergelijken.

De test wordt meestal uitgevoerd in rugligging met de armen vrij langs de zijkanten van de bank of op de borst geplaatst om gemakkelijke toegang tot de zijgebieden mogelijk te maken. Tijdens de test kan de patiënt worden gevraagd een grote hoeveelheid lucht aan te zuigen ("in de buik") en deze zo lang mogelijk vast te houden. Dit is om sommige organen te bewegen om ze beter te visualiseren, ze tijdelijk te immobiliseren en zo de onderzoeksomstandigheden te verbeteren.

Er is geen duidelijk gedefinieerde volgorde waarin organen worden onderzocht. Het wordt aangepast aan de huidige toestand van de patiënt en aangepast aan de gemelde symptomen. Tijdens het onderzoek kan de patiënt worden gevraagd om de positie van de rechterkant, linkerkant en soms de buik te veranderen. In sommige situaties kan de test in staande positie worden voortgezet.

Het onderzoek moet eindigen met een beschrijving met conclusies ofwel gemarkeerd in de tekst of aan het einde.

Lees ook: Transrectale echografie - indicaties en voorbereiding op het onderzoek

echografie van de buikholte - testresultaten

De verkregen beelden dienen te worden geïnterpreteerd op basis van het lichamelijk onderzoek (interview), lichamelijk onderzoek (palpatie, soms wordt ook opzettelijke druk met de transducer uitgevoerd)

In het geval van controletesten is het belangrijk om de dynamiek van veranderingen te beoordelen op basis van de gepresenteerde eerdere resultaten met foto's. De conclusies moeten aanbevelingen bevatten voor verdere behandeling - echografie, verificatie in andere CT / MRI-beeldvormingstechnieken of overleg met een huisarts of specialist.

Nuttig om te weten

Abdominale echografie - is het veilig?

Echografie is een van de beeldvormende technieken die worden gebruikt om de toestand van organen, bloedvaten en gewrichten in verschillende delen van het lichaam te beoordelen. Momenteel zijn er maar weinig specialiteiten die deze beeldvormingstechniek niet zouden gebruiken. Er is een reden waarom echografie soms wordt aangeduid als "een verlengstuk van de hand van de dokter".

Opgemerkt moet worden dat bij vergelijking met klassieke beeldvormingstechnieken, zoals röntgenfoto's, tomografiecomputer-, magnetische resonantie- of radio-isotopentests, is het veilig voor zowel de onderzochte persoon als de persoon die het onderzoek uitvoert. Volgens de huidige kennis is er geen negatieve invloed van ultrageluid op de onderzochte weefsels waargenomen, vergeleken met bijvoorbeeld technieken met ioniserende straling.

Echografie van de buikholte - hoe vaak te doen? Naar wie verwijzen?

Een echografisch onderzoek van de buikholte kan, afhankelijk van de indicaties, zowel door een huisarts als door een gespecialiseerde arts worden besteld.

Bij het verstrekken van een verwijzing vindt de arts waardevolle informatie over de uitgevoerde operaties (vooral als het op de dag van het onderzoek niet mogelijk is om ontslagkaarten van de vorige ziekenhuisbehandeling te tonen), chronische ziekten, tot - datumresultaten van laboratorium- of beeldvormende tests (USG, CT, MR) - als ze de basis waren voor de uitbreiding van de diagnose, last in de familiegeschiedenis van chronische ziekten, neoplastische ziekten en alle andere klinisch relevante informatie.

Profylactisch onderzoek kan met tussenpozen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld om de 3 of 1-2 jaar. Mensen met de diagnose proliferatieve ziekten na of tijdens de behandeling kunnen ook met tijdsintervallen een follow-up echografisch onderzoek van de buikholte ondergaan volgens het vastgestelde protocol.

Lees ook: Wat is een echografisch onderzoek en waar moet je het doen?

Nuttig om te weten

Echografie van de buikholte - voor- en nadelen

Het onbetwiste voordeel van het onderzoek is de veiligheid voor zowel de onderzochte als de onderzoeker. Een ander voordeel is de mogelijkheid om voor en/of tijdens het onderzoek een subjectief onderzoek uit te voeren, evenals de mogelijkheid om een ​​willekeurig aantal secties te selecteren en de mogelijkheid om andere standaardopties die in het apparaat aanwezig zijn, te gebruiken, afhankelijk van de huidige behoefte.

Wat zijn de nadelen van echografie van de lever?De nauwkeurigheid hangt af van de ervaring van de gebruiker, de kwaliteit van het apparaat zelf en de onderzoeksomstandigheden. De doorschijnendheid van de weke delen van de buik heeft een significante invloed op de nauwkeurigheid van het onderzoek. Zwaarlijvige mensen zijn in de regel, maar niet altijd, slechter getest dan magere mensen. Zwelling van de zachte weefsels, die niet synoniem is met zwaarlijvigheid, tast de zichtbaarheid van organen in de buikholte in meer of mindere mate aan en beperkt het onderzoek, bijv. bij nierfalen, hartfalen en andere systemische ziekten.

src="badania/1726129/usg_jamy_brzusznej_-_badanie_narzdw_w_jamie_brzusznej_2.jpg.webp" />

Categorie:

Onderzoek