Geriatrisch iatrogeen syndroom is een situatie waarin een oudere persoon volledig nieuwe aandoeningen ontwikkelt die worden veroorzaakt door … het gedrag van medisch personeel. In het geval van senioren ontstaat dit probleem meestal door een onjuiste behandeling van ziekten waar de senior al aan lijdt.

Geriatrisch iatrogeen syndroomis een probleem waar niet veel over wordt gesproken. Ondertussen treft het senioren veel vaker dan men zou denken. Niet voor niets is het geriatrische iatrogene syndroom opgenomen in de groep van de grote geriatrische syndromen.

Het geriatrische iatrogene syndroom zou omvatten: wanneer bij een oudere persoon een nieuwe ziekte verschijnt als gevolg van onjuiste behandeling van andere, eerder gediagnosticeerde ziekten. Geriatrisch iatrogeen syndroom lijkt daarom misschien een nogal belachelijk probleem. Het is immers absurd dat behandeling, in plaats van de gezondheid te verbeteren, tot verdere gezondheidsproblemen kan leiden. Helaas is het in de praktijk echt niet moeilijk om deze anomalie te krijgen. Geriatrisch iatrogeen syndroom is gelukkig te voorkomen. Maar hoe doe je dat?

Inhoud:

  1. Geriatrisch iatrogeen syndroom: oorzaken
  2. Geriatrisch iatrogeen syndroom: symptomen
  3. Geriatrisch iatrogeen syndroom: diagnose
  4. Geriatrisch iatrogeen syndroom: behandeling
  5. Geriatrisch iatrogeen syndroom: preventie

Geriatrisch iatrogeen syndroom: oorzaken

Iatrogeen kan in elke leeftijdsgroep worden aangetroffen. Oudere mensen zijn er echter gewoon bijzonder vatbaar voor. Dit is te wijten aan verschillende factoren.

Allereerst functioneert het lichaam van een oudere persoon anders dan dat van een jongere. Nieren of lever werken er bijvoorbeeld slechter in, wat het metabolisme en de uitscheiding van medicijnen beïnvloedt, en uiteindelijk wordt geassocieerd met het feit dat het nemen van verschillende geneesmiddelen door een oudere persoon gepaard kan gaan met een groter risico op hun bijwerkingen.

Ouderen hebben vaak last van veel verschillende ziekteverwekkers, waardoor ze vrij grote hoeveelheden van verschillende geneesmiddelen slikken. Dit kan ook het geriatrische iatrogene syndroom veroorzaken. Hoe meer drugsomdat een bepaalde patiënt neemt, hoe groter het risico dat er enkele nadelige interacties tussen hen zullen zijn. Een bijzonder hoog risico op een dergelijke situatie doet zich voor wanneer de senior veel verschillende medisch specialisten bezoekt en hen tegelijkertijd niet informeert over de exacte medicijnen die hem door elk van hen worden voorgeschreven.

Geriatrisch iatrogeen syndroom kan ook vaker voorkomen bij patiënten:

  • gehospitaliseerd - verschillende gevolgen voor de gezondheid kunnen het gevolg zijn van de immobilisatie van de patiënt, daarnaast bestaat er ook een risico op onder meer nosocomiale infecties,
  • een operatie ondergaan,
  • zelf verschillende soorten kruidenpreparaten gebruiken - veel senioren geloven dat kruiden volkomen veilig zijn, terwijl veel van hen (bijv. sint-janskruid) significante interacties kunnen hebben met de medicijnen die ze nemen.

Geriatrisch iatrogeen syndroom: symptomen

Het is onmogelijk om hier alle aandoeningen op te sommen die symptomen kunnen zijn van geriatrisch iatrogeen syndroom. Ze zijn afhankelijk van wat voor soort afwijkingen precies het gevolg zullen zijn van een niet volledig geschikte behandeling. Meestal wordt het geriatrische iatrogene syndroom echter geassocieerd met:

  • onbalans
  • schommelende bloeddruk
  • verstoord hartritme
  • gastro-intestinale bloeding
  • verslechtering van het dagelijks functioneren van de senior
  • gewichtsverlies
  • cognitieve stoornis

Geriatrisch iatrogeen syndroom: diagnose

De diagnose van geriatrisch iatrogeen syndroom is niet echt eenvoudig. Gewoonlijk worden nieuwe aandoeningen die optreden bij een senior beschouwd als een symptoom van een nieuwe ziekte-entiteit die aanvullende behandeling vereist. Vanwege het feit dat de symptomen van het geriatrische iatrogene syndroom, die niet eerder zijn waargenomen bij een oudere patiënt, is het altijd noodzakelijk om alle ziekten die hij lijdt zorgvuldig te analyseren wanneer hij begint te klagen over andere problemen dan voorheen. kijk naar de medicijnen die hij neemt.

Geriatrisch iatrogeen syndroom: behandeling

Bij de behandeling van geriatrisch iatrogeen syndroom zijn de belangrijkste wijzigingen meestal de farmacotherapie die tot nu toe bij ouderen is uitgevoerd.

Als voorbeeld, een situatie waarin een persoon die anti-aritmica gebruikt (tot nu toe goed werkend) hartritmestoornissen ontwikkelt. Als blijkt dat de patiënt sint-janskruid-infusies bij zich had, kan het stoppen van het medicijnresulteren in het verdwijnen van hartritmestoornissen

In het geval van andere geriatrische iatrogene syndromen, kan het nuttig zijn om de doses medicijnen te verlagen of sommige medicijnen die door ouderen worden ingenomen te vervangen door medicijnen die geen wisselwerking hebben met andere medicijnen die door hem worden ingenomen.

Geriatrisch iatrogeen syndroom: preventie

Naast het herkennen en voorkomen van geriatrisch iatrogeen syndroom is niet eenvoudig. Het is echter mogelijk.

Het belangrijkste in dit geval is de exact geplande farmacologische behandeling bij ouderen. Voordat u een nieuwe medicatie aan de patiënt introduceert, moet u letten op de medicijnen die hij of zij tot nu toe heeft ingenomen en een preparaat kiezen dat er geen interactie mee heeft.

Er moet ook aandacht worden besteed aan de dosering van geneesmiddelen. Bij ouderen, vooral degenen die lijden aan nier- of leverdisfunctie, moeten de doseringen van geneesmiddelen vaak op passende wijze worden verlaagd.

Bij die patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen, moet men hun immobilisatie altijd te lang vermijden. Ze moeten ertoe worden aangezet lichamelijk actief te zijn. En wanneer de patiënt niet in staat is om zelf te bewegen, kan het risico op geriatrisch iatrogeen syndroom worden verminderd door revalidatie.

Over de auteurBoog. Tomasz Nęcki Afgestudeerd aan de medische faculteit van de medische universiteit van Poznań. Een bewonderaar van de Poolse zee (die het liefst langs de kust slentert met een koptelefoon in zijn oren), katten en boeken. Bij het werken met patiënten concentreert hij zich erop altijd naar hen te luisteren en zoveel tijd door te brengen als ze nodig hebben.

Categorie: