Het gedrag van een volwassene die lijdt aan ADHD kan waarnemers irriteren, soms zelfs een bedreigd gevoel geven. Daarom is het de moeite waard om even de tijd te nemen om te begrijpen waar het het gevolg van is en waarmee deze aandoening zich manifesteert. Impulsiviteit bij volwassenen met ADHD manifesteert zich als frequente onderbrekingen van andermans uitspraken, moeite met wachten op je beurt, gewelddadig, vaak ongepast in de situatie emotionele reacties, expressieve gezichtsuitdrukkingen en gebaren.

Mensen met ADHD, of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, worden vaak rommelige mensen genoemd die de orde niet kunnen bewaren en hun tijd niet goed kunnen indelen.Ze zijn afgeleid of nadenkend. Ze werken zonder na te denken of te langzaam. Ze exploderen gemakkelijk. Deze gedragingen en functies zijn op het eerste gezicht zichtbaar.

Maar je kunt ook de mening tegenkomen dat ADHD een denkbeeldig probleem is dat een excuus zou moeten zijn voor slecht gemanierde en eigenzinnige mensen. Algemeen bekend is ADHD een aandoening die wordt toegeschreven aan kinderen en adolescenten. Helaas is het ook een probleem van volwassenen die zich in een veel moeilijkere situatie bevinden dan kinderen of adolescenten. Dit komt omdat dit hyperactiviteit vergeeft, in de hoop dat ze er overheen groeien. Volwassenen met deze disfunctie worden niet geaccepteerd. Ze worden vaak luie, lompe, twistzieke, luidruchtige of gewoon domme of gekke mensen genoemd. Het probleem van volwassenen is ook het feit dat hun aandoening niet vaak wordt gediagnosticeerd, en dus ook niet wordt behandeld. Bovendien zijn veel mensen zich er niet van bewust dat ze ziek zijn en zoeken ze geen gespecialiseerde hulp.

ADHD veroorzaakt

ADHD is niet het gevolg van slechte opvoeding of verwaarlozing van een kind door ouders, maar een genetisch bepaalde aandoening die zich meestal in de eerste levensjaren manifesteert. De ziekte wordt geassocieerd met neurobiologische veranderingen in de hersenfunctie. In de loop der jaren neemt de ernst van de symptomen van disfunctie af, maar het is niet mogelijk om ze volledig te genezen.

De belangrijkste oorzaken van de ziekte zijn factoren die verband houden met het functioneren van de hersenen. Hedendaagse kennis suggereert dat ADHD wordt veroorzaakt door veranderingen in het metabolisme van neurotransmitters, die verantwoordelijk zijn voor de overdracht van prikkels van de ene zenuwcel naar de andere. Om precies te zijn, het gaat om de verminderde activiteit van noradrenaline (verantwoordelijk voor concentratie) idopamine (stuurt prikkels en drive) en serotonine (impulsiviteit, gedrag aanpassen aan de situatie). De essentie van de ziekte is dat de genoemde hormonen te snel en zeer intensief afbreken. Het gevolg hiervan zijn storingen in de informatieoverdracht. Deze veroorzaken op hun beurt problemen met concentratie en impulsiviteit.

In de praktijk kan worden gezegd dat de hersenen van ADHD-patiënten niet kunnen omgaan met het blokkeren van irrelevante stimuli en het selecteren van diegene die het belangrijkst zijn in een specifieke situatie. Dat is de reden waarom patiënten veel dingen vergeten of snel afgeleid raken.

Beeldvormende tests leveren kennis op over het functioneren van de hersenen van mensen met ADHD. Door functionele MRI uit te voeren, kunt u de hersengebieden lokaliseren die tijdens een specifieke taak actief zijn. Het is ook mogelijk om de bloedstroom door de bloedvaten te beoordelen, meer bepaald de verhouding van zuurstofrijk tot niet-zuurstofrijk bloed. Op basis hiervan is bekend welke hersengebieden meer of minder zuurstof gebruiken bij het uitvoeren van een taak. Als het zuurstofverbruik in een deel van de hersenen lager is dan bij gezonde mensen, dan werkt dat deel ervan waarschijnlijk minder goed. Bij PET-onderzoek kan het metabolisme van gelabelde glucose worden beoordeeld en op basis hiervan kan de activiteit van een bepaald gebied van de hersenen worden beoordeeld. Bij ADHD-patiënten is het glucosemetabolisme in de frontale kwabben lager dan bij gezonde proefpersonen. Dit is weer de oorzaak van het aandachtstekort.

De oorzaken van ADHD omvatten ook complicaties perinataal, roken en alcohol drinken door vrouwen te verwachten, evenals loodvergiftiging.

ADHD-symptomen bij volwassenen

Om als ADHD bij een volwassene te worden beschouwd, moeten ten minste 6 van de 10 symptomen die kenmerkend zijn voor kindertijd en adolescentie aanwezig zijn.

Dit zijn:

  • concentratieproblemen,
  • gemakkelijke afleiding,
  • hyperactiviteit,
  • problemen met twee dingen tegelijk doen,
  • ongeduld,
  • stemmingswisselingen,
  • onvermogen om emoties te beheersen,
  • overmatige prikkelbaarheid,
  • gebrek aan organisatie en onvermogen om met stress om te gaan,
  • moeilijkheden bij het creëren van partnerschappen,
  • verminderd zelfrespect,
  • gebrek aan zelfvertrouwen,
  • storingsgeheugen

Problemen van volwassenen met ADHD

Sociale en levensproblemen van ADHD-patiënten zijn vaak het gevolg van het feit dat zowel naasten als vreemden de mechanismen van bepaald gedrag niet begrijpen. Hun manifestaties kunnen waarnemers irriteren, soms zelfs angst of zelfs een gevoel van bedreiging voor hun eigen veiligheid veroorzaken.Daarom is het de moeite waard om even stil te staan ​​waar ze het gevolg van zijn en hoe de belangrijkste gedragingen van ADHD-patiënten zich manifesteren. De impulsiviteit komt voort uit moeite met uitstellen. Ondanks het feit dat de patiënt weet hoe hij zich in een bepaalde situatie moet gedragen, kan hij zijn eigen reactie niet inhiberen.

Het is moeilijk voor een patiënt om niet alleen gedachten of impulsen, maar ook handelingen te onderbreken. Als iemand vraagt ​​- kom naar mij - hoort "onmiddellijk" antwoord, maar de zieke zet zijn activiteit voort, in plaats van aan het verzoek te voldoen. Impulsiviteit resulteert ook in het verlangen om onmiddellijk te reageren op de opkomende stimulus - ik moet het onmiddellijk doen, ik moet het meteen hebben, zonder na te denken over de gevolgen daarvan. Impulsiviteit bij volwassenen manifesteert zich als frequente onderbrekingen van andermans uitspraken, moeite met wachten op hun beurt, gewelddadig, vaak niet aangepast aan de situatie, emotionele reacties, vergeten van de data van vergaderingen of gebeurtenissen, intense maar onstabiele relaties met andere mensen, problemen met orde handhaven in het appartement of op de werkplek

Verstoring van de aandacht is een slecht concentratievermogen op een specifieke taak. Dit betekent dat de patiënt niet alleen een probleem heeft met het starten van een activiteit, bijvoorbeeld luisteren, maar ook met het volhouden, oftewel doorgaan. Dit gedrag kan als saai worden ervaren. Patiënten hebben ook een onvoldoende ontwikkeld kortetermijn(werk)geheugen, wat zich vaak verta alt in het beginnen aan een bepaalde baan, maar deze opgeven voordat deze is voltooid.

Dit komt omdat een andere stimulus duidelijker was, of een nieuwe, en deze trok de aandacht, interesseerde de patiënt. Een persoon met ADHD kan zich niet concentreren op één bron van prikkels, bijvoorbeeld het luisteren naar een lezing. Als dit te lang duurt, verschuift de aandacht naar onproductieve activiteiten - naar het raam kijken, een stuk papier krabben of spelen met een potlood.

De zieke wordt gezien als een man in de wolken of een dromer. Aandachtsstoornis is ook een slecht ontwikkeld vermogen om zichzelf te observeren, doelen te stellen en een levensplan te maken, maar ook de wens om alles op je eigen manier te doen, waardoor het moeilijk is om met andere mensen samen te werken. Een persoon met een aandachtstekortstoornis ziet geen details, daarom wordt hij als verstrooid en respectloos voor zijn taken beschouwd, maar hij kan zich niet lang op één taak concentreren. Het kan er ook voor zorgen dat u uw spullen vergeet, verliest of op verschillende plaatsen achterlaat. Hyperactiviteit - dat wil zeggen, overmatige, ongerechtvaardigde mobiliteit kan zich manifesteren door constant op te staan, door de kamer te lopen of snel een voet of hand te bewegen. Na verloop van tijd verandert hyperactiviteit echter in een gebrek aan fysieke activiteit, maar het overheerst bij de patiëntinnerlijke rusteloosheid en nervositeit

Hoe volwassenen met ADHD te helpen

ADHD is een verraderlijke aandoening waarvan de symptomen niet alleen invloed hebben op de beoordeling van de omgeving door de patiënt, maar ook op hun zelfperceptie. Een laag zelfbeeld, gebrek aan vindingrijkheid in het leven, een gevoel van afwijzing en isolement zijn slechts enkele van de kenmerken van patiënten. Maar ze vertalen zich in moeilijkheden bij het leren van nieuwe dingen, problemen op het werk en moeilijke relaties met vrienden. Het leidt allemaal tot mentale pijn, ineffectieve pogingen om jezelf te begrijpen en een gebrek aan vertrouwen in je eigen kunnen.

Een laag zelfbeeld staat je niet toe om van het leven te genieten en successen te behalen. De donkere kant van de situatie wordt altijd gezien, ook al is het een verkeerde inschatting. Onbehandelde ADHD ruïneert niet alleen iemands dagelijks leven, maar kan ook leiden tot ernstige psychische stoornissen zoals depressie, angststoornissen, verslavingen en verslavingen.

Gebrek aan therapie kan zich uiten in onbalans, slaapstoornissen, stotteren en zelfs heel lelijk handschrift. Momenteel wordt aangenomen dat als ADHD-symptomen niet belastend zijn voor de patiënt en zijn omgeving, de therapie kan worden beperkt tot psychologische begeleiding, die zal bestaan ​​uit het leren plannen van de tijd en activiteiten die elke dag moeten worden uitgevoerd. Wanneer de symptomen echter ernstig zijn, is farmacologische ondersteuning nodig. Patiënten wordt geadviseerd psychostimulantia of antidepressiva te nemen om neurologische afwijkingen te reguleren.

Het organiseren van de wereld om hen heen is voor veel patiënten de basis van het functioneren. Mensen die lijden aan ADHD, als ze het juiste pad voor zichzelf kiezen, een interessante baan met veel nieuwe uitdagingen vinden, zullen ze elkaar vinden. Ze zijn getalenteerd, vol ideeën en succesvolle mensen. Het volstaat om een ​​paar namen te noemen van mensen die ADHD hadden, en hun levensprestaties worden nog steeds bewonderd door de hele wereld - Tomasz Edison (uitvinder van de fonograaf en gloeilamp), Pablo Picasso (schilder), Ernest Hemingway (schrijver), Albert Eistein (een geniale fysicus, bedenker van de relativiteitstheorie), Winston Churchill (premier van het VK), Alexander Graham Bell (uitvinder van de telefoon), John F. Kennedy (president van de VS) en tenslotte Cher (zanger), Whoopi Goldberg (actrice) en Michael Jordan (NBA basketballer).

Probleem

De resultaten van enkele onderzoeken bij volwassenen met ADHD bevestigen dat er in de wereld 6% van de mensen met hyperactiviteit en ADHD is. Artsen zijn echter van mening dat deze gegevens erg ingetogen zijn omdat, zoals eerder vermeld, veel mensen de ziekte niet hebben gediagnosticeerd. Mannen hebben 4 keer meer kans om met ADHD te worstelen dan vrouwen. Bij maar liefst 65% van de kinderen met de diagnose van de aandoening, symptomenze blijven ook in de volwassenheid bestaan ​​en nemen vaak de vorm aan van depressie, angst, impulsiviteit of maken het moeilijk om partnerschappen te onderhouden. Ook is bekend dat als iemand in het gezin ADHD heeft, de kans op disfunctie in de volgende generaties zelfs zeven keer zo groot is. Als ADHD moet bevallen, hebben de nakomelingen 50% kans om de ziekte te erven.

Moeilijke ADHD diagnostiek

Laag bewustzijn van de patiënten zelf, hun naasten en - helaas - veel artsen zorgen voor problemen bij de juiste beoordeling van de patiënt. Vooral omdat aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit gepaard gaat met andere psychische stoornissen of verslavingen die het ware beeld van de stoornis vertroebelen. Het probleem is dat de criteria voor het diagnosticeren van volwassenen nog niet zijn ontwikkeld. De diagnose ADHD bij volwassenen is gebaseerd op dezelfde criteria die worden gebruikt om adolescenten te beoordelen. Veel artsen twijfelen aan hun waarde omdat de psyche van een tiener aanzienlijk verschilt van die van een volwassene. Bijgevolg kunnen niet alleen de symptomen verschillen, maar ook de ernst ervan. Met de symptomen van ADHD bij volwassenen kan rekening worden gehouden na voorafgaande uitsluiting van andere ziekten en aandoeningen, bijv. persoonlijkheidsstoornissen, hersenletsel, stoornissen van het schildkliermetabolisme, misbruik van psychoactieve stoffen, fobieën, slapeloosheid, enz. Belangrijke informatie voor de arts is ook of de symptomen optraden in de kindertijd, vóór de leeftijd van 7.

Specialisten onderscheiden drie subtypes van ADHD:

  • subtype met overwegend impulsiviteit en hyperactiviteit,
  • ADD-subtype met een overwicht van aandachtstekortstoornis. Het is moeilijker om een ​​diagnose te stellen omdat patiënten niet hyperactief zijn, l
  • gemengd subtype

ADHD manifesteert zich bij mannen anders dan bij vrouwen

Net zoals vrouwen anders zijn dan mannen, is hun ADHD ook anders. Het subtype aandachtstekortstoornis komt vaker voor bij vrouwen, vaak zonder tekenen van hyperactiviteit. Daarom worden ze vaak dromers of wolken genoemd. Ze zijn erg gevoelig voor kritiek en trekken zich snel terug als ze zich niet begrepen voelen. Vrouwen met ADHD zijn vatbaarder voor stress- en angststoornissen. Ze worden vaak als lui beoordeeld omdat ze niet in staat zijn zichzelf te mobiliseren om te handelen. Omdat ze slechter zijn in sociale contacten, krijgen ze minder snel steun van de omgeving. Dit geeft hen bovendien vaak de schuld van mislukkingen in het leven.

Aandachtstekort is het meest voorkomende probleem bij volwassenen met ADHD. Het veroorzaakt ernstige problemen in het dagelijks leven en heeft een negatieve invloed op de evaluatie van werk. Zulke mensen zijn vaker dan anderenontslagen omdat hun superieuren hen als langzamer en minder effectief beschouwen in het uitvoeren van bevelen.

Zieke vrouwen hebben een lager zelfbeeld en verdragen de moeilijkheden van het leven slecht. In hun gezicht gedragen ze zich vaak onredelijk, wat ze laten zien door plotselinge stemmingswisselingen. Ze zijn ook vatbaarder voor alcohol- en drugsverslaving. Er wordt ook aangenomen dat vrouwen met ADHD slechtere bestuurders zijn dan mannen. Ze zouden vaker voorrang handhaven, te hard rijden en vaker ongevallen veroorzaken. ADHD-symptomen verergeren onder invloed van oestrogenen, waarvan het geh alte in het bloed in de eerste fase van de cyclus stijgt. Een bijkomend symptoom is uitputting en chronische vermoeidheid, die niet verdwijnt na een lange rust of ongestoorde slaap. Mannen zijn explosiever. Ze zijn inferieure luisteraars en vergeten vaak belangrijke zaken of vergaderingen. Tegelijkertijd zijn ze extreem creatief en perfect in actie. Veel patiënten accepteren ook hun uiterlijk niet.

Nuttig om te weten

Dieet die het functioneren met ADHD vergemakkelijkt

Nederlandse artsen stellen in het medische tijdschrift "Lancet" dat de symptomen van ADHD die hinderlijk zijn voor de patiënt en onbegrijpelijk zijn voor de omgeving, verlicht kunnen worden door een dieet. Maar het moet een dieet zijn zonder voedsel dat het niveau van IgG-antilichamen in het bloed verhoogt. Dit is een soort eliminatiedieet dat vergelijkbaar is met het dieet dat wordt gebruikt voor allergieën. Granen, zuivelproducten, vis en noten moet u 5 weken uitsluiten van de dagelijkse voeding. Als de symptomen van ADHD milder zijn, raden Nederlanders aan om tests uit te voeren die bepalen welke producten een bepaalde patiënt "sensibiliseren".

Samengesteld op basis van persmateriaal en het boek van Sabine Bernau "ADHD bij volwassenen. Een gids - hoe ermee te leven. "

Categorie:

Psychiatrie