Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Meervoudige persoonlijkheid is in de volksmond een gespleten persoonlijkheid. Deze stoornis wordt gekenmerkt door de aanwezigheid in één persoon van ten minste twee onafhankelijke en verschillende persoonlijkheden, die afwisselend het gedrag van de patiënt beïnvloeden. Wat zijn de oorzaken van meervoudige persoonlijkheidsstoornissen? Hoe herken je de symptomen van deze aandoening? Wat is de behandeling ervan?

Meervoudige persoonlijkheidsstoornisis een mentale stoornis die ook bekend staat alsgespleten persoonlijkheid, meervoudige persoonlijkheid , afwisselende persoonlijkheid en gespleten persoonlijkheid. Ze worden gekenmerkt door de aanwezigheid van ten minste twee onafhankelijke en verschillende persoonlijkheden in dezelfde persoon.

Meerdere persoonlijkheidsstoornissen zijn opgenomen in deDissociatieve Identiteitsstoornis(DIS), die wordt gekenmerkt door een gedeeltelijk of volledig verlies van correcte integratie tussen herinneringen uit het verleden, directe sensaties en controle over de bewegingen van elk lichaam.

Meervoudige persoonlijkheidsstoornis moet niet worden verward met schizofrenie, aangezien het een aparte entiteit is. Terwijl schizofrenie letterlijk 'gespleten geest' betekent, niet in de zin van het hebben van meer dan één persoonlijkheid. Bovendien wordt schizofrenie geclassificeerd als een endogene psychose, niet als een dissociatieve stoornis.

Meervoudige persoonlijkheidsstoornis (gespleten persoonlijkheid) - oorzaken

De meest voorkomende oorzaken van een gespleten persoonlijkheid zijn diepe jeugdtrauma's (bijv. verkrachting, seksueel misbruik, misbruik en ook natuurrampen). Op een gegeven moment kunnen de traumatische ervaringen worden teruggeduwd in het onderbewustzijn, waaruit na verloop van tijd een aparte identiteit kan ontstaan. Op deze manier wordt de eigenlijke persoonlijkheid bevrijd van dramatische gebeurtenissen en heeft hij ruimte voor normaal functioneren - alsof deze gebeurtenissen nooit hebben plaatsgevonden. Daarom is de meervoudige persoonlijkheid een verdedigingsmechanisme tegen trauma verborgen in het onbewuste, een mentale ontsnapping aan de ervaren angst.

Sommigen associëren de meervoudige persoonlijkheidsstoornis met een posttraumatische stressstoornis, die vaak het gevolg is van een traumatische gebeurtenis.

Meervoudige persoonlijkheid (gespleten persoonlijkheid) - symptomen

Mensen met meerdere persoonlijkheden ervaren dissociatie, d.w.z. het verbreken van de verbanden tussen gedachten, herinneringen,gevoelens, acties en gevoel van je eigen identiteit. Dan verschijnen er twee (of meer) afzonderlijke persoonlijkheden, die beurtelings het gedrag van de patiënt overnemen, waarbij slechts één van hen tegelijk wordt onthuld. Deze persoonlijkheden zijn zich misschien bewust van hun aanwezigheid (hoewel niet altijd), terwijl de primaire persoonlijkheid zich meestal niet bewust is van hun bestaan. Het is de moeite waard om te weten dat deze persoonlijkheden meestal drastisch van karakter verschillen en meer. Anderen kunnen ook leeftijd, geslacht, IQ of zelfs seksuele voorkeuren hebben.

De overgang van de ene persoonlijkheid naar de andere is meestal plotseling en treedt op als reactie op stimuli die traumatische gebeurtenissen oproepen, bijvoorbeeld tijdens een stressvolle situatie of tijdens therapie (bijvoorbeeld hypnose). Dit manifesteert zich meestal door scherpe stemmingswisselingen. Er kunnen zelfs paniekaanvallen of psychotische episodes optreden (inclusief visuele en auditieve hallucinaties). Daarnaast kan een persoon met een gespleten persoonlijkheid last hebben van:

  • auto-agressie;
  • depressief;
  • slaapstoornissen (slapeloosheid, nachtmerries, misschien zelfs slaapwandelen);
  • drugsverslaving, alcoholisme;
  • verschillende dwanghandelingen;
  • ernstige hoofdpijn;
  • geheugenverlies;

Meervoudige Persoonlijkheid (gespleten persoonlijkheid) - behandeling

In het geval van een meervoudige persoonlijkheidsstoornis wordt hypnosetherapie gebruikt om een ​​emotionele toestand te openen vanaf het moment van de traumatische ervaring. De patiënt moet de gebeurtenissen onder ogen zien die tot de gespleten persoonlijkheid hebben geleid en deze in de gebeurtenissen in het echte leven opnemen. Alleen op deze manier zal hij verbanden vinden tussen afzonderlijke identiteiten en ze verenigen tot één identiteit, wat het doel van therapie is.

Daarnaast moet de therapie leren omgaan met stress, een frequente stimulus die dramatische ervaringen oproept. Antidepressiva en medicijnen tegen angst zijn ook nuttig.

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie:

Psychiatrie