Katheterisatie is het inbrengen van een buisje in de blaas, waardoor urine in een speciale zak wordt afgevoerd. Katheterisatie is soms nodig bij de behandeling of diagnose van een ziekte. Veel mensen zijn bang voor pijn tijdens katheterisatie. Onnodig, want tegenwoordig worden dergelijke ingrepen onder verdoving uitgevoerd. Hoe wordt de katheter ingebracht en vervangen? Hoe zorg je voor hygiëne?

Katheterisatiestaat voor het inbrengen van een urinekatheter, d.w.z. een dunne, flexibele buis die is aangesloten op een reservoir. De buis zorgt ervoor dat urine uit de urinewegen kan stromen. Het wordt meestal via de urethra in de blaas ingebracht. Soms moet het dieper in de urineleiders worden ingebracht om de nieren te legen. De plaatsing van de katheter is echter niet altijd zoals hierboven beschreven. Er zijn situaties waarin het via de huid rechtstreeks in de nier of in de blaas (boven de symphysis pubica) wordt ingebracht

Katheterisatie kan om diagnostische redenen worden uitgevoerd. Ze worden onder andere gebruikt om een ​​vochtbalans uit te voeren, d.w.z. om diurese te controleren, contrastmiddel toe te dienen tijdens cystografie of zoutoplossing tijdens urodynamisch onderzoek.

Voor medicinale doeleinden wordt het noodzakelijk wanneer het niet mogelijk is om op natuurlijke wijze te plassen. De ophoping ervan in de blaas of de nieren leidt tot schade aan deze organen en verhoogt het risico op urineweginfectie.

Inhoud:

  1. Katheterisatie: indicaties
  2. Katheterisatie: het verloop van de procedure
  3. Katheterisatie: hoe ga je later thuis om?

Katheterisatie: indicaties

Het inbrengen van een katheter is in de eerste plaats noodzakelijk bij urinestagnatie, die kan optreden bij goedaardige prostaathyperplasie of bij nierstenen. Het wordt ook gebruikt bij perineale verwondingen, met als gevolg schade aan de urethra. Vervolgens wordt de drain, totdat deze geneest, door de buikwand rechtstreeks in de blaas ingebracht.

Katheterisatie is ook nodig na bepaalde urogenitale en spijsverteringsoperaties, bij mensen die in farmacologische coma worden gehouden en soms bij vrouwen die bevallen als ze hun blaas niet kunnen legen. In al deze gevallen wordt de katheter zo kort mogelijk ingebracht, omdat de aanwezigheid ervan urineweginfecties bevordert. Maar sommigeze hebben het permanent nodig, ze omvatten: mensen met een neurogene blaas, met neurologische aandoeningen

Katheterisatie: het verloop van de procedure

Bij de meeste mensen komt katheterisatie de buis binnen via de urethra in de blaas. Deze procedure, indien correct uitgevoerd, doet geen pijn. De katheter is bedekt met een gel met smerende en verdovende eigenschappen. Deze stof heeft ook een bacteriedodende werking, waardoor urineweginfecties worden voorkomen. De buis zelf is steriel maar kan de migratie van bacteriën (bijv.Escherichia colirond de anus) vergemakkelijken.

Katheterisatie is gemakkelijker uit te voeren bij vrouwen omdat ze een korte urethra hebben. Bij mannen is de spoel lang en van nature versmald op drie plaatsen, dus om deze niet te beschadigen, moet deze procedure met grote gevoeligheid worden uitgevoerd.

Het verwijderen van de drain is ook niet pijnlijk, maar het eerste urineren kan nogal onaangenaam zijn (het kan gepaard gaan met een brandend, stekend gevoel). Incompetente, te agressieve chirurgie veroorzaakt pijn en kan zelfs de plasbuis beschadigen. De oorzaak van aandoeningen, waaronder ontstekingen, van dit kwetsbare deel van de urinewegen is soms een te grote diameter van de afvoer.

Katheterisatie: hoe ga je later thuis om?

De meesten van ons hebben patiënten in het ziekenhuis zien rondlopen met een plaszak op een rek. Ze verlaten het ziekenhuis meestal zonder hem. Soms duurt het genezingsproces na een operatie of trauma echter behoorlijk lang, dus worden ze samen met de katheter naar huis afgevoerd. Hoe moeten ze elke dag met hem leven?

In principe kunnen ze een normale levensstijl leiden, d.w.z. niet te zware lichamelijke activiteiten uitvoeren, lopen of zelfs naar het werk gaan (de plaszak kan met speciale klittenbandsluitingen aan de binnenkant van het dijbeen worden bevestigd). Ze moeten echter veel rusten en onthouden zich aan een paar regels te houden.

Ten eerste moeten ze zorgvuldig voor hygiëne zorgen. U moet uw handen grondig wassen met zeep voordat u de plaszak leegt of vervangt door een nieuwe. Het is ook belangrijk om te zorgen voor de hygiëne van intieme plaatsen, door het perineum en het buitenste deel van de katheter minstens één keer per dag te wassen met water en zeep om de migratie van micro-organismen naar de urinewegen te voorkomen.

Koppel de zak daarom niet onnodig los van de afvoer (bijv. bij het douchen) en vergeet niet deze regelmatig te legen met de kraan, want urine is een goede voedingsbodem voor micro-organismen. Mensen met een katheter zouden meer moeten drinken, het is aan te raden urineontsmettingsmiddelen te nemen, dranken te drinken die rijk zijn aan vitamine C, bv. zwarte bessensap, cranberry. De lage pH van de urine vermindert de vermenigvuldiging van microben.

Belangrijk

Uitwisselingde nieuwe afvoer

Een patiënt die door een situatie genoodzaakt is enige tijd een katheter te dragen na terugkeer uit het ziekenhuis, verandert deze niet zelf. Dit wordt gedaan door een arts of urologieverpleegkundige. Bovendien gebeurt het niet altijd. Het hangt af van hoe lang het nodig is om de katheter te dragen en waar deze van gemaakt is. De latexkatheter moet na 10 dagen vervangen worden, gesiliconeerd - na 3 weken, gemaakt van pure siliconen - pas na 4-6 weken. Soms moet de katheter eerder worden vervangen; de reden kan een verstopping van de afvoer, urineverlies of het optreden van symptomen van een urineweginfectie zijn, zoals een verhoogde lichaamstemperatuur of pijn in de onderbuik.

"Zdrowie" maandelijks

Categorie:

Urologie en Nefrologie