De hik is meestal een onschuldig maar lastig symptoom van irritatie van het middenrif. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer we te gulzig eten. Soms voorspelt het echter ernstige gezondheidsproblemen. De hik kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door diabetes, hepatitis of een hersentumor. Wat zijn de oorzaken van hikken? Wat is de behandeling voor de hik?

Hikkomt plotseling op en is erg vermoeiend. Iedereen heeft zijn favorieteremedies voor de hik , maar als u vaak de hik heeft die lang aanhoudt, raadpleeg dan uw arts, want de hik kan een symptoom zijn van een ernstige ziekte.

Hik: oorzaken

Terwijl we de lucht inademen, trekt het middenrif samen en da alt. Als gevolg hiervan neemt de borstkas toe en worden de longen gevuld met lucht. Als je uitademt, ontspant je middenrif. De beweging wordt gecontroleerd door de middenrifzenuwen die vanuit het ruggenmerg in het nekgebied leiden. Als de uiteinden van de middenrifzenuwen geïrriteerd raken, sturen ze signalen naar de spier die de zogenaamde krampachtige weeën. Het middenrif werkt niet ritmisch, dus we ademen niet gelijkmatig.

Wanneer je scherp inademt, sluiten de glottis en stembanden en sluiten ze de luchtstroom af, dat wil zeggen, het inademen. Dan komt uit de mond een bekend geluid - sissen!

Hikken bij volwassenen kan worden veroorzaakt door irritatie van het middenrif. Het zal een reactie zijn op hebzuchtig 'droog' eten, te veel eten, waardoor de maag zich uitrekt en het middenrif samentrekt. Het kan ook geïrriteerd zijn door de keel of maag met zeer hete of koude vloeistof. Dezelfde reactie wordt veroorzaakt door een teveel aan alcohol (het lichaam vergiftigen met alcohol) of uremie, d.w.z. het vasthouden van stofwisselingsproducten in het lichaam. Het is moeilijk om de volledige lijst met oorzaken van hik op te sommen, omdat - zoals artsen zeggen - het door elke gebeurtenis kan worden veroorzaakt.

  • Geeuwen is gezond - redenen om te geeuwen
  • Juiste ademhaling - technieken en methoden

Ziekten die de hik kunnen veroorzaken

  • Neurose: de diagnose wordt gesteld op basis van een interview en gespecialiseerd neurologisch onderzoek.
  • Ziekten van het zenuwstelsel: neuritis, hersentumor, multiple sclerose. Ze kunnen gepaard gaan met visuele stoornissen, evenwicht, coördinatie van bewegingen, flauwvallen. Een hersentumor wordt gediagnosticeerd op basis van tomografiecomputer- of magnetische resonantiebeeldvorming; als MS wordt vermoed, worden specialistische neurologische onderzoeken en onderzoek van de cerebrospinale vloeistof besteld.
  • Irritatie van het trommelvlies, bijv. door een vreemd lichaam. De KNO-arts onderzoekt het oor met een speculum; soms is het voldoende om de oren te spoelen om het probleem op te lossen.
  • Letsel aan de buikholte of borstkas (bijvoorbeeld een gebroken rib). Om de oorzaak vast te stellen, moet een thoraxfoto en een echografie van de buikholte worden gemaakt.
  • Ziekten van de keel of het strottenhoofd: naast het lichamelijk onderzoek wordt de diagnose nauwkeuriger gesteld door een uitstrijkje en endoscopisch onderzoek.
  • Een stofwisselingsstoornis zoals diabetes, die ook zwakte, honger kan omvatten (bloedglucosespiegels moeten worden gecontroleerd) of uremie, die kan bestaan ​​uit prikkelbaarheid, verlies van eetlust, misselijkheid, gevoelloosheid in de ledematen en hoofdpijn (diagnose is gebaseerd op bloedonderzoek, er wordt ook echografie van de nieren besteld, vocht en urine worden gecontroleerd).
  • Hiatal hernia: pijn op de borst, moeite met slikken, brandend maagzuur kan wijzen op de ziekte. Endoscopisch onderzoek van het bovenste deel van het maagdarmkanaal, röntgenfoto's, manometrie, computertomografie en inspannings-ECG moeten worden uitgevoerd.
  • Subfrenisch abces: bijkomende symptomen zijn buikpijn, braken, hoge koorts, koude rillingen. De diagnose wordt bevestigd door röntgenfoto's van de borstkas en echografie van de buikholte.
  • Longontsteking of pleuritis: andere symptomen zijn hoesten, kortademigheid, koorts. De diagnose kan worden gesteld met een thoraxfoto.
  • Pericarditis: typische symptomen zijn pijn op de borst die uitstra alt naar de schouders, rug, buik, droge hoest, kortademigheid, koorts. De arts kan de ziekte diagnosticeren op basis van typisch geruis door de patiënt te ausculteren met een stethoscoop; daarnaast worden ECG en echo van het hart, thoraxfoto, bloed C-reactief proteïneconcentratie en ESR besteld.
  • Myocardinfarct: manifesteert zich als toenemende pijn op de borst die uitstra alt naar de schouder en arm, vaak gepaard gaande met misselijkheid, braken, buikpijn, kortademigheid; de diagnose wordt bevestigd door het ECG
Doe dat niet

Lig niet op uw rechterzij

Het middenrif werkt ons hele leven zonder een enkele onderbreking. De efficiëntie van het ademhalingssysteem hangt af van zijn activiteit. Het is gemaakt van twee koepels: de linker en de rechter iets hoger. Ze scheiden de buikholte, die onder andere bestaat uit maag, weg van de borst, waar de longen en het hart passen. Het is de moeite waard eraan te denken dat u bijvoorbeeld na te veel eten niet op uw rechterkant gaat liggen, niet extra het middenrif kneedt en geen ademhalingsproblemen veroorzaakt.

Hik van de zenuwengebeurt vaker

Het is bekend dat het vaak voorkomt bij jonge mensen met symptomen van neurose. Franse onderzoekers hebben zelfs gesuggereerd dat een van de neurale circuits in onze hersenen verantwoordelijk is voor de hik.

Dit zenuwcelcomplex geërfd van de voorouders maakte het mogelijk om de kieuwventilatie te regelen. Bij moderne amfibieën regelt het de sluiting van de glottis wanneer water door de kieuwen wordt gepompt, zodat het niet in de longen komt. Deze reflex stopt wanneer de concentratie van kooldioxide in het water toeneemt. Maar de mens heeft geen kieuwen

Het is waar, maar de enige wetenschappelijk bewezen methode om de hik te stoppen, is door de hoeveelheid kooldioxide in de lucht die je inademt te verhogen. De eenvoudigste manier om dit te doen is door lucht uit een papieren zak in en uit te ademen. Een andere groep wetenschappers suggereert dat de hik bij zoogdieren een reflex is die baby's leert aan de borst te zuigen. Het verschijnt voordat de baby de buik van zijn moeder verlaat. En dan, in de eerste paar maanden van hun leven, hebben baby's de hik na vrijwel elke ma altijd.

Ongeacht de theorie van hikken, echter, wanneer het enkele uren duurt, komt het vaak terug, wat aangeeft dat er iets mis is met de interne organen. Dan moet je naar een dokter.

Wanneer een hikbehandeling nodig is

Sommige mensen krijgen ernstige hik voordat ze vreemden ontmoeten of naar kantoor gaan. Als uw arts denkt dat stress de oorzaak is, kan hij of zij u aanraden om kalmerende of ontspannende medicijnen te nemen. Wanneer stress wordt uitgesloten van de groep verdachten, is zorgvuldiger onderzoek nodig.

Aandoeningen kunnen worden veroorzaakt door ziekten van het centrale zenuwstelsel of ziekten die de intracraniale druk verhogen, bijv. chronisch nierfalen, diabetes

De hik kan ook het gevolg zijn van buikvliesontsteking, darmobstructie en hepatitis.

Mensen die lijden aan knobbels in de borst en nek, maar ook met een vergroot struma of een acute ontsteking van de borst, zullen vergelijkbare symptomen hebben.

Hikken achtervolgen ook mensen met hersentumoren - de tumor irriteert de nervus vagus die door de nek naar de borstkas en het middenrif loopt. Dezelfde reactie zal optreden wanneer deze zenuw geïrriteerd raakt door de parasieten die zich in het oor nestelen.

Het komt echter voor dat latere tests niet toelaten om de oorzaak van de kwalen vast te stellen. Als sedativa of krampstillers niet helpen, wordt de hik beschouwd als een endogene aandoening waarmee moet worden leren leven. In extreme situaties wordt soms een chirurgische ingreep uitgevoerd, waarbij de middenrifzenuw wordt doorgesneden.

Je moet het doen

Ga naar de dokter als je de hik hebtvergezeld van:

  • hevige buikpijn
  • winderigheid, boeren, gebrek aan eetlust, afkeer van vlees eten
  • acute diarree
  • pijn op de borst, kortademigheid en bloed spugen
  • ernstige hoofdpijn of duizeligheid, gezichtsstoornissen

De situatie vereist ook overleg:

  • als de hik optreedt na het innemen van een nieuw medicijn
  • wanneer hikken bij volwassenen langer dan 8 uur aanhouden, bij kinderen - 3 uur

"Zdrowie" maandelijks

Categorie:

Gezondheid