Ganzen zijn eetbare paddenstoelen. Menig huisvrouw weet ganzen zo te bereiden dat ze lekker en aromatisch zijn. Gemarineerde ganzen domineren nog steeds in Polen. Dankzij pasteurisatie kan je er het hele jaar van genieten, zelfs in de winter. Check de recepten, hoe je gemarineerde ganzen klaarmaakt en hoe je de ganzen goed schoonmaakt.

Gąskitoteetbare paddenstoelen , waarvan de groep zeer talrijk is. Zelfs ervaren paddenstoelenplukkers kennen niet altijd allesoortenganzen. Vanwege het feit dat veel van hun variëteiten grijze, conische doppen hebben, is het gemakkelijk om giftige ganzen te verwarren met eetbare. Een dergelijke fout kan leiden tot ernstige ganzenvergiftiging en zelfs tot de dood leiden. Elke paddenstoel die we in het bos vinden, moet meerdere keren worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat hij ons niet schaadt.

EETBARE GANS

Raketgans(tricholoma portentosum)

Dit type ganzen komt voor in naald- en loofbossen. Het groeit meestal onder sparren en pijnbomen. Bijna altijd in clusters. Vaak samen met een groene gans. De grootste rush van deze paddenstoelen vindt plaats in de periode van september tot december.

Het lichaam van een vormeloze gans is tot 10 cm lang en ongeveer 2,5 cm breed. Bij jonge ganzen is het licht vezelig, dan leeg en naakt. Het is wit van kleur, met op sommige plaatsen geelgroene vlekken. Vormeloze ganzen hebben klokvormige, soms halfronde hoeden. Naarmate de schimmel ouder wordt, worden ze vaak convex, met een stompe bult helemaal bovenaan. Ze zijn grijsbruin van kleur met gele tinten en bijna zwarte, stralende strepen. De sporenafvoer van misvormde is wit.

De misvormde gans heeft vlees:

  • wit of grijsachtig (grijs-geel onder de hoedenhuid)
  • mild smakend
  • met een melige geur

Er is een grote kans dat een vormeloze gans wordt verward met een andere paddenstoel, omdat deze veel giftige dubbelgangers heeft. Daarom wordt het verzamelen van ganzen alleen aanbevolen aan mensen die hun individuele soort heel goed herkennen. Door een vergissing kan je in plaats van een vormeloze gans in het bos een tijgergans (tricholoma pardinum) of een zeepgans (tricholoma saponaceum) vinden. Ze zijn zeer giftig en kunnen niet worden gegeten. Dit laatste is te herkennen aan het wrijven aan de onderkant van de schacht. Het maakt vlekkendan rood. Het heeft ook een karakteristieke zeepachtige geur, die je kan helpen een keuze te maken tussen een giftige paddenstoel en de gewenste. Een andere fout van de vormeloze gans kan zijn met de licht giftige peper/staafgans (Tricholoma virgatum), maar deze is slanker. Hij heeft een asgrauwe hoed met een kegelvormige bult, grijze kieuwen en krakend vlees. In het beste geval wordt de misvormde gans aangezien voor de aardse (tricholoma terreum). De laatste onderscheidt zich door het geschubde oppervlak van de hoed en zeldzamere kieuwen, maar is eetbaar. Het heeft tenslotte een veel slechtere en minder expressieve smaak.

De misvormde gans past, net als de rest van de paddenstoelen, heel goed bij het vlees. Op zichzelf kan het na een warmtebehandeling een compleet gerecht zijn, maar als toevoeging aan bijvoorbeeld een varkenslende, gebakken met ui in gele kaas, zal het zeker een interessante, seizoensgebonden toevoeging aan diners blijken te zijn.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski_.JPG.webp" />

Wilgengans(tricholoma cingulatum)

Dit type ganzen komt het meest voor in oeverbossen onder loofbomen: wilgen, berken. De grootste uitslag vindt plaats in de periode van juli tot oktober.

De kern van een wilgengans bereikt meestal een lengte tot 8 cm en een breedte van ongeveer 1,5 cm. Het heeft een licht wollige, bijna leerachtige ring met daaronder een vezelachtige structuur. Naarmate de schimmel ouder wordt, wordt hij leeg en naakt. Het heeft een witte kleur. De hoed van de gans is dun vlezig en bol. Soms uitgespreid met een kleine bult in het midden. Het heeft een lichtgrijze of grijsbruine kleur. De randen zijn naar beneden gebogen en bedekt met de resten van een witte hoes. De huid glanst niet. Het is droog en schilferig. De sporenafvoer van de wilgengans is wit. Een wilgengans heeft vlees:

  • streng
  • wit (licht vergeeld bij oudere paddenstoelen)
  • met een melige geur

De kans is groot dat je een wilgengans verwart met een andere schimmel, omdat deze zijn eigen giftige dubbelgangers heeft. Daarom wordt het verzamelen van grijze of zwarte blokken in een hoed alleen aanbevolen aan mensen die hun individuele soort heel goed herkennen. Door onoplettendheid kun je in plaats van een wilgengans in het bos verzamelen, bijvoorbeeld giftige tijgergans (tricholoma pardinum), of licht giftige pepergans / knaagdiergans (tricholoma virgatum).

Wilgengans smaakt erg lekker als hij wordt geserveerd in zijn eenvoudigste vorm, bijvoorbeeld gestoofd in boter met zout en peper en geserveerd met aardappelen of brood.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__2.jpg.webp" />

Rood wordende gans (tricholoma orirubens)

Dit type ganzen komt meestal voor in loof- en naaldbossen, afzonderlijk ofin groepen, meestal onder beuken. De grootste uitslag vindt plaats in de periode van september tot november. De kern van de rood wordende gans bereikt meestal een lengte van 6 cm en een breedte van 1,5 cm. Gebroken wit van kleur met grijze of bruinzwarte filamenten. Het heeft zwarte en bruine schubben (soms roze). Meestal is het lichter aan de randen. De sporenafvoer van een rood wordende gans is wit

Rood wordende gans heeft vlees:

  • met een melige geur en smaak
  • witachtig
  • wordt langzaam rood tijdens opslag

Er is een grote kans dat de rode gans wordt verward met een andere schimmel omdat deze giftige dubbelgangers heeft. Door onoplettendheid kun je het in plaats daarvan in het bos verzamelen, bijvoorbeeld giftige tijgergans (tricholoma pardinum) of licht giftige pepergans / knaagdiergans (tricholoma virgatum). Het vruchtvlees van deze paddenstoelen wordt echter niet rood

Als je van roomsaus houdt, kun je er een maken op basis van rood wordende ingots. Het enige wat je hoeft te doen is champignons, boter, room voor sauzen, uien, eventueel knoflook en kruiden naar smaak. Alle ingrediënten moeten in de pan worden gestoofd zodat het geheel de juiste consistentie krijgt. Je kunt deze saus combineren met elk favoriet gerecht. Warm is hij het lekkerst, direct na de bereiding.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__3.jpg.webp" />

Ganzenvoer(tricholoma eqestre)

Deze ganzen groeien het meest op zandgronden, in dennenbossen. Zowel in groepen als individueel. Hun grootste uitslag vindt plaats in de periode van oktober tot december. Groene gans is moeilijk te vinden omdat bijna al zijn vruchtlichamen zich ondergronds ontwikkelen. Alleen de hoed steekt uit het mos/gras.

De kern van een ganzenvoer bereikt meestal een lengte van 9 cm en een breedte van 3 cm. In jonge paddenstoelen zijn er longitudinale vezels en uitsteeksels. Later wordt het plat, kaal en geel of geelgroen. De hoed van een gans is vaak glibberig, daarom zijn ze bijna altijd verontreinigd met zand. (Hieronder vindt u informatie over de eenvoudigste manier om de blokken schoon te maken) Het is geelgroen of geelbruin van kleur. Het midden is donkerder en gedraaid. De sporenafvoer bij de groene gans is wit

Het ganzenvoer heeft vlees:

  • hard
  • breekbaar
  • wit (onder de hoed schil citroengeel)
  • verandert niet van kleur na het knippen
  • met een melige geur
  • met een zoete, nootachtige smaak

Er is een grote kans dat een vormeloze gans wordt verward met een andere paddenstoel omdat deze een giftige dubbelganger heeft. Het is de zwavelgans (tricholoma sulphureum). Het wordt echter gekenmerkt door minder frequente kieuwenen een kleiner vruchtlichaam. Het heeft ook een geel, stinkend vruchtvlees.

Groene gans is een paddenstoelsoort die dankzij zijn lichtzoete en nootachtige smaak goed samengaat met eiergerechten. Deze blokken kunnen worden gebruikt om eiervulling te bereiden.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__4.jpg.webp" />

Lentegans(georgii tricholoma)

Dit type ganzen komt voor in weiden, weilanden, bossen en boomgaarden. Het groeit in groepen of alleen. Soms maakt hij duivelswielen. De grootste uitslag van dit type ingots vindt plaats in de periode van eind april tot begin juni. Iets later in de bergen, van juni tot half juli

Het lichaam van een misvormde gans bereikt meestal een lengte van 9 cm en een breedte van ongeveer 3,5 cm. Bij jonge ganzen is het tonvormig. Later wordt het vol, cilindrisch. Wit of crème van kleur, en roestig oker aan de onderkant. De hoed van de lentegans bij jonge paddenstoelen heeft de vorm van een stompe kegel of klok. Bij volwassen paddenstoelen is het bol en afgeplat. Eerst wit of crème. Later wordt het geelbruin van kleur. De sporenafvoer van de lentegans is wit

Lentegans heeft vlees:

  • streng
  • stevig
  • sappig
  • wit
  • verandert niet van kleur na het snijden
  • met een melige geur

Er is een grote kans dat je een lentegans verwisselt met een steenslakvis. Het is een zeer giftige schimmel. Net als een gans is hij wit als hij jong is. Het is moeilijker om deze fout te maken bij oudere exemplaren van de steenmus, omdat de hoed roodbruin wordt met de leeftijd en de kieuwen bruin worden. Als je twijfelt over deze twee paddenstoelen, onthoud dan dat de giftige rood wordt als het parenchym beschadigd is.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__5.jpg.webp" />

Aardse lamellaire gans (tricholoma terreum)

Het komt meestal voor op kalkrijke bodems onder pijnbomen. De grootste uitslag van deze paddenstoelen vindt plaats in de periode van augustus tot november.

De kern van een aardse lamellaire gans bereikt meestal een lengte van 8 cm en een breedte van ongeveer 1 cm. Bij jonge ganzen is het broos en wordt later hol, glad en aan de bovenkant vertakt. Wit van kleur en soms blauwgrijs. De hoed van een aardachtig-lamellaire gans is klokvormig, later uitgespreid. Vaak met een doffe bult. Het heeft een licht- of donkergrijze kleur. De huid van deze schimmel is vezelig of schilferig. De sporenafvoer van misvormde gans is wit

De aardse lamellaire gans heeft een vlees:

  • verandert niet van kleur bij het snijden
  • dun
  • breekbaar
  • wit-grijs
  • mild smakend
  • over zwak, niet-meel(kenmerk voor ganzen) geur

Er is een grote kans dat een aardse lamellaire gans wordt verward met een andere schimmel omdat deze giftige dubbelgangers heeft. Daarom wordt het verzamelen van grijze of zwarte blokken in een hoed alleen aanbevolen aan mensen die hun individuele soort heel goed herkennen. Door nalatigheid kun je in plaats van een aardse lamelgans in het bos verzamelen, bijvoorbeeld een giftige tijgergans (het verschilt met een melige geur), of een licht giftige peper/kevergans.

De vale en lamellaire gans is zeer geschikt om te marineren. Het enige wat je hoeft te doen is een traditionele, smakelijke augurk maken van water, azijn, suiker, zout, piment, peper en laurierblaadjes, en je zult zelfs in de winter kunnen genieten van de smaak van de verzamelde paddenstoelen, terwijl je gemarineerde ganzen uit de pot.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__6.jpg.webp" />Nuttig om te weten

Hoe maak je blokken schoon?

1. Voer de eerste reiniging van de blokken in het bos uit en verwijder onnodige naalden, bladeren en mosresten. Begin na thuiskomst direct met het grondig reinigen van de blokken zodat het vuil niet nog meer opdroogt. Spoel alle ganzen grondig af onder stromend water en zorg er nogmaals voor dat de verzamelde paddenstoelen eetbaar zijn. 4. Als het je niet is gelukt om al het vuil te verwijderen, kun je sommige exemplaren langer in het water laten en na een tijdje schoonmaken. U kunt ook een natte doek of een mes gebruiken om sterk vervuilde gebieden te verwijderen.

giftIGE GANS

Tijgergans - Tijgergans(tricholoma pardinum / pardalotum)

Het komt voor in naald- en loofbossen. Het groeit alleen of in meerdere exemplaren. Het wordt zelden gevonden in grote groepen. De grootste rush van deze paddenstoelen vindt plaats in de periode van augustus tot oktober. Tijgergans wordt niet vaak gezien, maar in zo'n situatie verleiden zijn vlezige en mollige vruchtlichamen paddestoelplukkers met hun uiterlijk.

Een tijgergans heeft een stengel tot ca. 8 cm lang en 3,5 cm breed. Het is cilindrisch met een vezelig oppervlak bij jonge paddenstoelen en kaal bij oudere. De basis is oker-roest. Hij heeft een grijsbruine hoed met vezelige, zilvergrijze of grijszwarte hyfen, de meest dichte in het midden gerangschikt. Bij jonge ganzen is de hoed klokvormig. Afgeplat bij ouderen. De sporenafvoer van de tijgergans is wit

Ganzentijger heeft vlees:

  • verandert niet van kleur na het snijden
  • met een zwakke, milde smaak (niet proberen!)
  • met een aangename maar onduidelijke melige geur
  • wit (licht onder de huid)grijs)

Tijgergans kan worden verward met een paar paddenstoelen. Het is bijvoorbeeld vergelijkbaar met een eetbare gans die rood wordt. Het is daarentegen een zeer giftige paddenstoel. In de beginfase manifesteert vergiftiging zich met diarree en langdurige koliekachtige buikpijn.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__7.jpg.webp" />

Gąska pepperna / Gąska rózgowata (tricholoma virgatum)

Dit type ganzen komt voor in naaldbossen, zeer zelden in loofbossen. Hij houdt het meest van zure grond. De grootste uitslag vindt plaats in de periode van augustus tot oktober.

De stengel van een gans is ca. 8 cm lang en 2 cm breed. Het is cilindrisch of enigszins verdikt. Het heeft een vezelachtige structuur en een witte of grijze kleur. De hoed heeft een spits-conische vorm. Het is grijs of metallic grijs. Je ziet de donkere stralen van de vezels erop. De randen zijn naar beneden gevouwen. Zijn huid is zijdezacht en als hij droog is glanst hij in de zon. De sporenafscheiding is wit van kleur.

Gąska pepperna / ganzenvlees is vlees:

  • met een radijsachtige geur
  • met een verschroeiende smaak (niet proberen!)
  • wit (licht grijs onder de huid)

De tijgergans kan worden verward met de hete gans (trichiloma sciodes), die ook giftig is. Het eten van deze paddenstoelen veroorzaakt vergelijkbare symptomen. In dit geval kun je een beoordelingsfout maken en aannemen dat ze goed en smakelijk zijn omdat ze erg lijken op veel eetbare blokken. Daarom is het de moeite waard om, voordat je een paddenstoel eet, meerdere keren te controleren of deze geschikt is voor consumptie.

src="co-jesz/7141354/gski_to_grzyby_jadalne_jak_rozpozna_i_przyrzdzi_gski__8.jpg.webp" />

Bronnen: 1. ,, Eetbare paddenstoelen en hun giftige dubbelgangers - Een gids voor paddenstoelenplukkers "Hans E. Laux, Warschau 2. ,, Paddestoelen" Aurel Dermek, Wyd. Sport en toerisme, Warschau 19813. ,, Lexicon of Nature - Mushrooms "Helmut en Renate Grunert, vertaald door Jadwiga Kozłowska, GeoCenter Publishing, Warschau

Categorie:

Wat eet je