PARP-remmers zijn een soort gerichte therapie die wordt gebruikt om bepaalde soorten kanker te behandelen. Ze worden meestal gebruikt om eierstok- of borstkanker te behandelen. Het doel van PARP-remmers is DNA-reparatiesystemen in kankercellen. Wanneer worden PARP-remmers gebruikt en wat zijn de bijwerkingen van het gebruik ervan?
PARP-remmerszijn een groep farmacologische middelen die behoren totpoly (ADP-ribose) polymeraseremmers , die in onze cellen worden aangetroffen en helpt bij het herstel van DNA-schade. Op deze manier voorkomt het het optreden van genetische mutaties.PARP-remmerszijn een soort zogenaamde gerichte geneesmiddelen tegen kanker voor de behandeling van erfelijke tumoren, bijv. eierstokkanker. Voorbeelden van geneesmiddelen op de markt die PARP-remmers zijn:
- olaparib (handelsnaam Lynparza)
- rucaparib (handelsnaam Rubraca)
- niraparib (handelsnaam Zejula)
PARP-remmers - werkingsmechanisme
Neoplastische cellen beschadigen sleutelgenen (mutaties), wat resulteert in hun ongecontroleerde groei. Kankercellen behouden ook de DNA-reparatiesystemen van gezonde cellen om te overleven en vrij te delen.
Een systeem dat dit proces ondersteunt, ispoly (ADP-ribose) polymerase , dat kankercellen beschermt tegen ophoping van te veel DNA-schade, waardoor ze zouden kunnen sterven.
PARP-remmers blokkeren het katalytische centrum van poly (ADP-ribose) polymerase, wat resulteert in een opeenhoping van DNA-schade (mutaties) en cytotoxiciteit, wat leidt tot kankerceldood en remming van de tumorgroei.
PARP-remmers - toepassing
Het gebruik van PARP-remmers is vooral belangrijk bij kankers met reeds bestaande defecte DNA-reparatiesystemen. Een voorbeeld zijn kankers met mutaties in de BRCA1- en BRCA2-genen, die voorkomen bij erfelijke vormen van borst- en eierstokkanker.
Daarom kunnen geneesmiddelen die aanvullende herstelsystemen blokkeren, zoals PARP-remmers, zeer effectief zijn bij de behandeling ervan.
PARP-remmers worden momenteel gebruikt om de volgende soorten kanker te behandelen :
- eierstokkanker
- borstkanker
- eileiderskanker
- primaire buikvlieskanker
Bovendien worden intensieve klinische onderzoeken uitgevoerd naar het gebruik van PARP-remmers bij kankers zoals:
- longkanker
- alvleesklierkanker
- hoofd-halstumoren
- hersentumoren
- prostaatkanker
- maagkanker
- slokdarmkanker
- baarmoederkanker en baarmoederhalskanker
- nierkanker en blaaskanker
PARP-remmers bij de behandeling van kanker kunnen worden gebruikt als een enkel medicijn of in combinatie met andere geneesmiddelen en behandelingen zoals radiotherapie.
PARP-remmers worden doorgaans één of twee keer per dag ingenomen in de vorm van tabletten of capsules.
PARP-remmers worden, naast hun gebruik bij kankertherapie, beschouwd als geneesmiddelen die in de toekomst kunnen worden gebruikt bij de behandeling van beroerte, myocardinfarct en neurodegeneratieve ziekten.
PARP-remmers - bijwerkingen
PARP-remmers kunnen, zoals alle medicijnen, bijwerkingen veroorzaken. Typische sbijwerkingen na het gebruik van PARP-remmers zijn onder meer :
- verhoogd risico op infecties
- verhoogd risico op bloedingen
- vermoeidheid en kortademigheid door daling van het aantal bloedcellen
- misselijkheid en/of braken
- diarree
- indigestie en smaakveranderingen
- hoofdpijn
- duizeligheid
- lever- en nieraandoeningen
- Behandeling van kanker: gerichte therapie met wapens om kanker te bestrijden
- Tyrosinekinaseremmers bij antikankertherapie
- Aromataseremmers bij hormoontherapie voor kanker