Handbeenderen zijn onderverdeeld in drie groepen: polsbeenderen, middenhandsbeentjes en vingerbeenderen. De koten, of middenhandsbeentjes, zijn het belangrijkste deel van de hand, gemaakt van vijf lange botten: de schacht, de basis, dat wil zeggen het proximale uiteinde, en het hoofd, dat wil zeggen het distale uiteinde. Het laatste benige deel van de handen zijn de vingers. De meest voorkomende fractuur van de nek van het vijfde middenhandsbeentje. We hebben het dan over een boksfractuur - het treedt meestal op als gevolg van een stoot op een hard oppervlak.

Fracturen van de middenhandsbeentjeskomen niet vaak voor en treffen vooral boksers. Andere oorzaken van metacarpale fracturen kunnen verschillende soorten slagen, vallen, verwondingen tijdens het sporten zijn, verpletterd worden door een zwaar voorwerp of bekneld raken door een deur. Een vinger is veel gemakkelijker te breken. We hebben allemaal vijf soorten handvingers: duim, wijsvinger, middelvinger, ringvinger en pink. Ze bestaan ​​uit veertien vingerkootjes die zeer gevoelig zijn voor mechanische verwondingen. Botten kunnen worden gebroken tijdens sporten, vallen of zelfs een simpele impact.

Fracturen van de middenhandsbeentjes en vingers - symptomen

Een fractuur van de middenhandsbeentjes en vingers vertoont een pijnlijke zwelling, vaak hematoom en blauwe plekken op de pijnlijke plek. Soms kan de vinger misvormd raken en heeft de patiënt moeite om de hand en vingers te bewegen, en elke vorm van beweging veroorzaakt hevige pijn. U kunt zich ook stijf voelen.

Fracturen van de middenhandsbeentjes en vingers - behandeling

Fracturen van de middenhandsbeentjes en vingers vereisen een chirurgische behandeling. Na de operatie is revalidatie nodig om de efficiëntie van de hand te herstellen. Fracturen zonder verplaatsing kunnen conservatief worden behandeld door immobilisatie in een gipsverband. Op hun beurt zijn de middenhandsbeentjes vaak niet alleen gebroken, maar ook gekneusd, wat erg pijnlijk is, vooral in het geval van kneuzingen in het gebied van de duim en pink. Wanneer er bovendien zgn steenhematomen (laesies rond de pads), dan is een bezoek aan de arts noodzakelijk, die de bloedige laesies doorprikt, wat de genezing versnelt. Soms zijn er blauwe plekken rond de vingertoppen - dan verschijnen er kleine hematomen onder de nagelplaat. Ze verdwijnen vaak vanzelf, maar soms worden ze vergroot en leiden ze tot zwelling van de hand. Dit soort kneuzingen wordt operatief behandeld. De arts verwijdert het hematoom dooreen klein gaatje in de nagelplaat maken